በሩን ክፈተው

እነሆ በደጅ ቆሜ አንኳኳለሁ፤ ማንም ድምፄን ቢሰማ ደጁንም ቢከፍትልኝ፥ ወደ እርሱ እገባለሁ ከእርሱም ጋር እራት እበላለሁ እርሱም ከእኔ ጋር ይበላል። (ራእይ3፤20)

በእኔ ሕይወት ውስጥ ለመንፈስ ቅዱስ አገልግሎት ሙላት የልቤን በር እንደከፈትኩ፤እርሱ እኔን ሊያነጋግረኝና በሁሉም የሕይወቴ አቅጣጫ እርሱ የልተሰተፈበት ነገር ምንም አልነበረም፡፡ ምን ማለቴ እንደሆነ ካወቅ ወድጀዋሉ፤ግን አልወደድኩትም፡፡

እግዚአብሔር ከሰዎች ጋር እንዴት እንደምነጋገርና ስለ እነሱ እንዲነገር ነገረኝ ። እሱ ገንዘቤን እንዴት እንዳዋጣሁ፣ አለባበሴ፣ ወዳጆቼ እነማን እንደሆኑ፣ እንዲሁም ለመዝናኛ ያደረግኩትን ነገር፤ስለ ሀሳቤ እና አመለካከቴ አነገረኝ ።ጥልቅ ሚስጥሮቼን አውቆ ከእንግዲህ ከእርሱ ተሰውሮ ምንም እንደማይቀር ተገነዘብኩ፤ “የሰንበት ጠዋት ክፍል” ውስጥ አልነበረም ይሁን እንጂ ቤቱን በሙሉ እየመራ እንዳለ ሆኖ ተሰማኝ! እኔ ፈጽሞ በህይወቴ ውስጥ ስለ አንድ ነገር መቼ ሊነግረኝ እንደሚችል ያውቅ ነበር። የጠቀስኩት፣ አስደሳች ነበር፣ ነገር ግን ስለማውቅ ደግሞ ፈታኝ ነበር የሚያነጋግረኝ ሰው በሕይወቴ ውስጥ ብዙ ለውጦች እንዲደርስብኝ ያደርጋል።

ሁላችንም በአንዳንድ ጉዳዮች ለውጥ ማድረግ እንፈልጋለን ፤ ሆኖም ሁኔታው አስፈሪ ሊሆን ይችላል ። ብዙ ጊዜ እኛ የሕይወት ለውጥ፣ እንፈልጋለን፤ነገር ግን የኛ የአኗኗር ዘይቤ አይደለም ።በሕይወታችን ያለን ሁኔታ ላይወዳድ ይችላል፤ ግን ከአማራጮቹ የተሻለ ሊሆን ይችላል ብለን እነስብ፡፡ በሕይወታችን ላይ ቁጥጥር እንዳናጣና ማየት የማንችልበትን አንድ ሰው እንዲረከበን መፍቃድ ወይም መጨነቅ እንችላለን፡፡

የእግዚአብሔርን ድምፅ በህይወታችን ውስጥ መስማትና መታዘዝ ሲሰራ መኖር ማለት ለራሳችን ሳይሆን ለእርሱ ደስታና ክብር መኖር ማለት ነው፡፡ እኛ የሕይወታችን እያንዳንዱን ክፍሎች ለእርሱ ለመክፈት ስጋት ወይም ፈርተን ሊሆን ይችላል፤ግን ይህ ዋጋ እንደለሁ አራጋግጣለሁ፡፡

የእግዚአብሔር ቃል ዛሬ ለአንተ፤በሕይወትህ በሁሉም ስፍራ እግዚአብሔርን ጋብዝ