«Որովհետև Նրա ստեղծածն ենք՝ Քրիստոս Հիսուսով հաստատված բարի գործերի համար. որոնց համար Աստված առաջուց պատրաստեց մեզ, որ նրանցում վարվենք»: ԵՓԵՍԱՑԻՆԵՐԻ 2.10
Տարիներ շարունակ ես թշվառ էի ու դժբախտ: Մինչդեռ, շատերի նման ձևացնում էի, թե ամեն բան հրաշալի է: Մենք՝ մարդ արարածներս, ձևացնում ենք՝ հօգուտ ուրիշների, որպեսզի վերջիններս չիմանան մեր թշվառության մասին, բայց նաև ձևացնում ենք ինքներս մեզ համար, որպեսզի ստիպված չլինենք առերեսվել դժվարին խնդիրների և հաղթահարել դրանք:
Հավանաբար սա նկարագրում է ձեզ: Գուցե դուք գիտեք, թե ինչ է նշանակում ներքուստ լինել մի անձնավորություն, իսկ արտաքուստ՝ բոլորովին այլ անձնավորություն: Իմ կյանքում ես ձևացնում էի, թե վստահ եմ, և իմ, այսպես կոչված, վստահությունն իրականում հիմնված չէր այն ճշմարտության վրա, թե ով եմ ես Քրիստոսում: Այն հիմնված էր ուրիշների հավանության, իմ տեսքի և ձեռքբերումների և արտաքին այլ գործոնների վրա: Եթե հեռացնեիք մակերեսային արտաքին կողմը, ես խուճապի կմատնվեի:
Եկավ այն օրը, երբ հասկացա, որ պետք է բախվեմ ճշմարտությանը և դադարեմ ձևացնելուց: Երբ իսկապես բացում ենք մեր սիրտը և թույլ տալիս, որ Աստված գործի մեր կյանքում, կարող ենք այլևս չձևացնել, թե այն ենք, ինչ իրականում չենք: Մենք կարող ենք լինել երջանիկ և ազատ՝ վայելելով այն անձնավորությանը, որին Աստված ստեղծել է, որ լինենք: