“زیرا که جان آرزومند را سیر می‌گرداند و جان گرسنه را به چیزهای نیکو پُر می‌سازد.” (مزمور 107: 9)
وقتی گرسنه هستیم، برای به دست آوردن غذا تلاش بسیاری می‌کنیم. دربارۀ غذا فکر می‌کنیم، دربارۀ آن صحبت می‌کنیم، برای خرید به فروشگاه می‌رویم و با دقت آن را آماده می‌کنیم. من باور دارم اگر ما در زندگی خود بیشتر از اینها گرسنۀ خدا باشم، باید همین کار را بکنیم. خدا گفته که باید او را با تمامی دل خود، مشتاقانه، با شور و شوق، غیرت و با جدیت بطلبیم.
ما هر هفته بسیاری از وقتهای خود را برای خوراک جسمانی صرف می‌کنیم، اما چقدر برای خوراک روحانی وقت می‌گذاریم؟ من حدس می‌زنم که بسیاری از ما حداقل چهارده ساعت در هفته برای خواستن، آماده کردن و خوردن غذای جسمانی وقت می‌گذاریم. باید صادقانه از خودمان بپرسیم چقدر برای طلبیدن خدا و یادگرفتن دربارۀ او وقت صرف می‌کنیم. میزان نزدیکی ما به خدا به این بستگی دارد که چقدر برای ایجاد رابطه با او تمایل داریم. زمان برای همۀ ما ارزشمند است و ما باید آن را صرف کارهایی کنیم که اهمیت بیشتری برایمان دارند. شما می‌توانید زمان خود را تلف کنید یا روی آن سرمایهگذاری نمایید؛ این انتخاب شماست. آنچه را که تلف می‌کنیم، از دست می‌دهیم، اما آنچه را که سرمایهگذاری می‌کنیم، همراه با سود بازمی‌گردد.
من به شدت توصیه می‌کنم که دست کم به همان اندازه که در جستجوی غذای جسمانی وقت صرف می‌کنید، در جستجوی خدا باشید، آنگاه به زودی با حکمت و حضور او پُر خواهید شد. در حالی که جانتان پُر از حضور خدا می‌شود، چنان رضایتی خواهید یافت که هرگز نداشته‌اید.
پیغام امروز خدا برای شما:
فقط خدا جان گرسنه را پُر می‌سازد؛ بنابراین اولویت برنامۀ خود را به او بدهید.