“ای پدر، اینان را ببخش، زیرا نمی‌دانند چه می‌کنند.” (لوقا 23: 34)
من معتقدم شیوهای که مردم دعا می‌کنند و چیزهایی که در دعا می‌گویند، بخش بزرگی از شخصیت و بلوغ روحانی آنها را آشکار می‌سازد. زمانی بود که زندگی دعایی من، بیانگر بلوغ روحانی نبود. حتا با وجودی که تولد تازه داشتم، از روح‌القدس پُر شده بودم و کلام خدا را تعلیم می‌دادم، دعاهایم کاملاً نفسانی بودند. وقتی دعا می‌کردم، یک لیست درخواست داشتم، فکر می‌کردم خدا باید به آنها بله بگوید تا بتوانم خوشحال باشم و همۀ آنها چیزهای معمولی بودند: “خدایا، خدمت مرا گسترش بده. ماشین جدیدی به ما بده؛ این کار را انجام بده، آن کار را انجام بده. دِیو را تغییر بده. رفتار فرزندانم را تغییر بده …”. خدا در پاسخ، به سادگی چنین گفت: “من می‌خواهم تو دعاهایی همچون عیسا و پولس داشته باشی. سپس دربارۀ زندگی دعایی تو صحبت خواهیم کرد!” به طور حتم، دعاهای زیادی در تمام کتاب مقدس وجود دارد، مخصوصاً در مزامیر، اما خدا به من گفت همچون دعاهای عیسا، که در اناجیل یافت می‌شود و دعاهای پولس که در رسالهها یافت می‌شود، دعا کنم.
وقتی شروع کردم به روش عیسا دعا کنم، فهمیدم که هیچ روش قدرتمندتری از دعاهایی که در کلام خدا هست، وجود ندارد؛ چون به ما نشان می‌دهد که چه چیزی برای او اهمیت دارد. او مانند آیۀ امروز و بسیاری آیات دیگر دعا می‌کرد؛ از آن جمله: “آنان را در حقیقت تقدیس کن؛ کلام تو حقیقت است” (یوحنا 17: 17)؛ یا دعایی که او برای اتحاد میان مردم داشت(نک. یوحنا 17: 23)؛ و همچنین دعایی که برای پطرس نمود: “اما من برای تو [پطرس] دعا کردم تا ایمانت تلف نشود” (لوقا 22: 32).
شما را تشویق می‌کنم اناجیل را بخوانید و ببینید عیسا چطور دعا می‌کرد، سپس در حالی که با خدا صحبت می‌کنید و به او گوش می‌دهید، به همین شکل دعا کنید.
پیغام امروز خدا برای شما:
دعا کنید که خدا محبت خود را بر شما آشکار نماید و شما نسبت به آن هوشیار و آگاه شوید.