«چراکه اسلحۀ جنگ ما دنیوی نیست، بلکه به نیروی الاهی قادر به انهدام دژهاست. » (دوم قرنتیان ۱۰ : ۴)
شیطان از طریق نقشۀ دقیق و فریبی زیرکانه، سعی در ایجاد «دژهایی » در ذهن ما دارد. دژ، حوز های است که به دلیل افکار خاصی در آن اسیر (زندانی) می شویم. دژها دروغ هایی هستند که باور کرده ایم. پولس رسول می گوید که برای غلبه بر دژهای شیطان، به سلاح های روحانی نیاز داریم. با استفاده از سلا حهای خود، دروغ ها، استدلالات، دلایل و برهان های شیطان را رد می کنیم و هر چیز دیگری که می خواهد در برابر حقیقت کلام خدا قد علم کند را نفی می کنیم. ما باید افکار خود را به اسارت درآورده و از زیاد هروی در افکار تجملاتی و اندیشیدن دربارۀ هر فکری که ما را به زیر می کشد، خودداری کنیم (دوم قرنتیان ۱۰ : ۵).
اسلحه اصلی که ما با آن می جنگیم، کلام خداست که به شیو ههای مختلف از جمله: موعظه، تعلیم، سرود، اعتراف، تعمق، نوشتن و خواندن به کار گرفته م یشود. آگاهی از کلام خدا ذهن ما را تازه می سازد و به ما م یآموزد که به روشی کاملاً جدید فکر کنیم. این امر، دژهای قدیمی را از بین خواهد برد؛ دژهایی که ما را در بند نگه داشته اند.
هیچ کس بدون آن که شاگرد راستین کلام خدا باشد، نمی تواند زندگی پیروزمندانه ای داشته باشد.