“کدام یک از امش ا رگ پسرش از او انن بخواهد، سنگی هب او می دهد؟ ای ا رگ
م های بخواهد، م رای هب او میب‌خشد؟” )متا 7: 9- ۱۰ (
ما یمهشه آن قدر ز ریک ینستیم هک بدا ینم چیز اهی درستی را
درخواست میک‌نیم، اما یآۀ امروز وعده می دهد هک ا رگ انن بطلبیم،
خداوند هب ما سنگ نخواهد داد و ا رگ م های بطلبیم، او هب ما م را نخواهد
داد. زمان یاه‌ی هستند هک فکر میک‌نیم ربای انن درخواست میک‌نیم، اما
در واقع سنگ خواست هایم. هب عب رات دیگ ،ر یاشد ربای چیزی درخواست
کنیم هک حقیقتاً ابور دا یرم درست اس ،ت اما خدا م یداند هک دست بایی هب
چنین درخواستی، بدت یرن چیزی است هک او م یتواند هب ما بدهد. ممکن
است اب ت اممی خلوص و پ کای، چیزی بخوا یهم هک ابلقوه خط انرک ای بد
اس ،ت بدون این هک حتا متوجه یشابم. در این م رود، یابد اشد یشابم هک
خداوند آن را هب ما منی دهد! در چنین رشایطی هب ندرت درک میک‌نیم هک
“بله” فگتنِ خدا هب درخواست م ،ا م ناند اجازۀ ورود م را هب خ هنا خواهد
وبد. ما یابد آن قدر هب او ا امین داشته یشابم هک بگ ییوم: “خداوندا، همه
چیز را اب اط یمنان از تو می طلبم، اما ره چیزی را هک ارادۀ تو ربایم
ینس ،ت منی خواهم. خداوندا، من هب تو ا امین دارم. ا رگ هب چیزی دست
باینم، م یدانم هک هنوز زمان درست آن رنسیده ای این هک تو چیزی بهتر
ربایم در نظر داری و من در حقیقت هنوز هب طلبیدن آن فکر نکرد هام.”
گرهز هب خود اجازه ند یهد نگرش بدی پیدا کنید؛ چون خدا ره چیزی را
هک می خوا یهد، هب امش منی دهد.
خدا می خواهد ما تکرب یبایبم. او می خواهد هچنآ ربا امین بهت یرن
است – هن هچنآ هک خودمان می خوا یهم- را داشته یشابم. ا رگ حقیقتاً هب
خدا اعت امد داشته یشابم، زم نای هک او هب خواستۀ ما می یوگ‌د: ” هن”، هب
امهن اندازه ای هب او اعت امد خوا یهم رکد هک هب نآها “بلی” بگ یود.
پیغام امروز خدا برای شما:
وقتی خدا می یوگ‌د: ” هن” و وقتی می یوگ‌د:
“بله”، هب او اعت امد کنید.