« وصف جلال نام خداوند را بگویید! خداوند را در فَرّ قدوسیتش پرستش کنید! » (مزمور ۲۹ : ۲)
وقتی خدا را می پرستیم، در واقع تشخیص می دهیم که او کیست، در زندگی ما چه کرده ، و قرار است چه کار کند.
پرستش مختص ما نیست، بلکه به خدا مربوط می شود. اما اگرچه پرستش به شما ارتباطی ندارد، ولی سبب تبدیل تان می شود. با آغاز پرستشِ خدا برای تغییری که در حال حاضر در شما ایجاد کرده، خواهید دید که آن تغییرات بیشتر و بیشتر در شما تجلی می یابند و سطحی تازه از جلال خدا را تجربه خواهید کرد. به عبارت دیگر، خدا به پرستندگان خود نزدیک است و نیکویی خود را بر کسانی می باراند که برم یگزینند تا او را تجلی بخشند.
به واسطهٔ پرستش، رهایی رخ م یدهد. گاهی این رهایی ذهنی یا عاطفی است. حینی که خداوند را می پرستیم، بار عاطفی یا ذهن یای که بر ما سنگینی می کند، رها م یکنیم. شگفتی و نیرومندی خدا بار وجود ما را در برم یگیرد.
تشویقتان می کنم که صبح زود پرستش کنید. هنگامی که برای آغاز روز آماده می شوید، پرستش خود را شروع کنید، و همچنین وقتی سر کار هستید یا کارهایتان را انجام م یدهید. و در پایان روز هم خدا را به خاطر آنچه در آن روز شما را از آن گذراند، بپرستید. وقتی خدا را در بالاترین نقطه زندگی خود م یگذارید، خواهید دید که شرایط زندگی شما و کارتان تغییر خواهد کرد.
پرستش قادر است فضایی برای عمل دستان خدا ایجاد کند.