“چنان که آهو سراپا مشتاق نهرهای آب است، همچنان، ای خدا، جان من به شدت مشتاق توست. جان من تشنۀ خداست، تشنۀ خدای زنده.” (مزمور 42: 1-2)
من سال‌ها به کلیسا می‌رفتم و با وجود این که صمیمانه خدا را دوست داشتم، نمی‌دانستم که او می‌خواهد با من صحبت کند. من تمامی احکام و تعطیلات مذهبی را رعایت کرده و هر یکشنبه در کلیسا شرکت می‌کردم. در آن زمان هر کاری را که می‌دانستم، انجام می‌دادم، اما اشتیاق من برای خشنودی خدا کافی نبود.
می‌توانستم هر لحظه را در کلیسا یا مطالعه کتابمقدس بگذرانم، اما عطش من برای رابطۀ عمیق‌تر با خدا خاموش نمی‌شد. می‌بایست دربارۀ گذشته‌ام با او صحبت می‌کردم و به او گوش می‌دادم تا دربارۀ آینده با من سخن بگوید. اما هیچ کس به من یاد نداده بود که خدا مایل بود مستقیماً با من صحبت کند. هیچ کس، راه‌حلی برای اشتیاق روحانی من ارائه نمی‌داد.
از طریق خواندن کتابمقدس، یادگرفته‌ام که خدا می‌خواهد با ما صحبت کند و از اشتیاق ما برای حضورش و داشتن تعامل با او در زندگیمان خشنود می‌شود. او برنامه‌هایی برای زندگی ما دارد؛ برنامه‌هایی که ما را به آرامش و شادمانی هدایت می‌کنند، و از ما می‌خواهد به واسطۀ هدایت الاهی، دانش، معرفت و ارادۀ او را به دست آوریم.
هر موضوعی که برای شما مهم است، برای خدا نیز اهمیت دارد و نقشۀ او این است که صمیمانه در تمامی جنبه‌های زندگی شما حضور داشته باشد. آگاهی و باور این حقیقت، مسیر رابطۀ مرا با او، تبدیل به ماجرایی بیش از یک تعهد مذهبی کرده است.
پیغام امروز خدا برای شما:
امروز بخشی از زمان خود را صرف سکوت نمایید! آرام باشید و به آنچه خدا می‌خواهد سهم شما باشد، گوش دهید.