«بنابراین، پیش از هر چیز، سفارش می کنم که درخواست ها، دعاها، شفاع تها و شکرگزار یها برای همۀ مردم به جا آورده شود. » (اول تیموتائوس ۲: ۱)
در کتاب خروج باب ۳۲ ، موسا برای بنی اسراییل شفاعت کرد تا خشم خدا آن ها را نابود نکند. این مثالی تکا ندهنده است که نشان م یدهد دعای خالصانه چگونه می تواند شرایط را تغییر دهد.
مواقعی هست که خود را وادار م یکنم دعا کنم تا خدا به دیگران رحم کند یا همچنان با آنها همکاری کند و تغییرات لازم را در آنها ایجاد نماید.
هما نطور که عیسا به شاگردان خود در باغ جتسیمانی گفت، ما نیز می توانیم «بیدار باشیم و دعا کنیم. » (متا ۲۶ : ۴۱ ). ما این فرصت را داریم که برای یکدیگر دعا کنیم، نه این که همدیگر را قضاوت و از یکدیگر انتقاد نماییم. اگر خدا به ما اجازه می دهد تا نیازهای مردم را تشخیص دهیم، برای این است که بخشی از پاسخ باشیم نه بخشی از مسئله. یادمان باشد که ما کوزه گر نیستیم. اما خدا کوزه گر است و ما مطمئناً نمی دانیم چگونه مردم را «اصلاح » کنیم. ما نمی توانیم مردم را تغییر دهیم، اما می توانیم دعا کرده و شاهد کار خدا باشیم.
هنگامی که مردم، حتا با انتخا بهای نادرست خود آسیب و رنج م یبینند، اغلب نسبت به حقیقت کور می شوند. ما می توانیم دعا کنیم که چشمانشان باز شود و حقیقت را ببینند تا حقیقت آنها را آزاد کند. افرادی که آسیب م یزنند، نیاز دارند که خدا در زندگی آنها مداخله کند، اما اگر نم یدانند چگونه از او درخواست کنند، ما می توانیم در شکافی بین آنها و خدا به عنوان شفیع بایستیم و با دعا شاهد پیشرفت و باز شدن مسیر باشیم.
ما می توانیم دعا کنیم و اجازه دهیم خدا عمل نماید.