پس ای برادران در پرتو رحمتهای خدا، از شما استدعا می کنم که بدنهای خود را همچون قربانی زنده
و مقدس و پسندیده خدا تقدیم کنید که عبادت معقول شما همین است.
– رومیان 1:12
در دوم قرنتیان باب 8، وقتی پولس درباره هدایا با ایمان داران قرنتس صحبت می کند،
برای آنها کلیسای مقدونیه را مثال می زند. او در آیه 5 می گوید، «ایشان حتی بسیار بیش
از انتظار ما عمل کردند، زیرا نخست خویشتن را به خداوند تقدیم داشتند، و سپس به ما
نیز، بر طبق اراده خدا »
این واقعا من را شگفت زده می کند، زیرا آنها فقط هدایای مالی ندادند، آنها خودشان را
هم به خدا تقدیم کردند.
برای من همیشه جالب است که خیلی از ما می خواهیم اسم خود را روی یک برچسب
نوشته و بر روی هدایای خود قرار دهیم. در حالی که رومیان 1:12 می گوید، ما باید
خودمان را همچون قربانی ها مقدس به خدا تقدیم کنیم.
این موضوع به این معنا است که ما بیرون از کلیسا هم باید برای خدا زندگی کنیم و
همین طور به این معنا است که ما نه تنها باید در مسائل مالی بخشنده باشیم، بلکه باید آماده
باشیم تا به هر کسی که خداوند سر راهمان قرار می دهد محبت نماییم. و معنای دیگر این
است که از تمام منابع خودمان در جهت ملکوت خدا استفاده کنیم.
پس دفعه دیگر که در کلیسا جعبه کمک ها را دیدید به شما پیشنهاد می کنم، همه زندگیتان
را به خدا تقدیم کنید!
بیایید با هم دعا کنیم
خدایا، می خواهم هر چه دارم به تو تقدیم کنم و خودم را همچون یک قربانی زنده به تو تقدیم می کنم.
به من نشان بده چگونه از منابعی که به من سپرده ای به جهت جلال تو استفاده کنم.