«امّا خدا را شکر که هرچند پیش تر بندگان گناه بودید، لیکن به تمامی دل مطیع آن تعلیم گشتید که بدان سپرده شدید. » (رومیان ۶: ۱۷ )
پولس نوشته است که ایمانداران در روم، به تمامی دل مطیع بودند. این موضوع دارای اهمیت است؛ چون به تمام دل اطاعت نکردن هم امکان پذیر است؛ مثلاً آنها می توانستند از روی اکراه اطاعت کنند و اطاعت آنها با شادی و تمامیت دلشان نباشد.
اطاعت کردن از آنچه خدا می گوید، مربوط به ظاهر نمی شود؛ بلکه به دیدگاه شخص بستگی دارد. وقتی حقیقتاً به دنبال خشنودی خدا هستید، بی صبرانه منتظرید که از هدایت و دستورات او برای زندگی خود پیروی نمایید.
تشویقتان می کنم که در اطاعت کردن پی شرو باشید؛ سریع و با شادی از او اطاعت کنید. مثل کسی نباشید که خدا باید هفت هها بر او کار کند تا ساده ترین کار را انجام دهد. شادمانه آنچه را که خدا از شما می خواهد، انجام دهید.
اطاعت، چیزی بیشتر از اجبار روحانی است -درحقیقت، فرصتی روحانی محسوب م یشود! اطاعت شما از خدا نهایتاً پاداش داده می شود. اطاعت دانه ای را می کارد که برای برکات دیگر در زندگیتان الزامی است. نمی توانید در سخاوتمندی با خدا رقابت کنید؛ او همیشه پاداش دانهٔ اطاعتِ شما را م یدهد.
قلب مطیع، نتیجه برکت خدا در زندگیِ شماست.