“رفاقت ما با پدر و پسرش عیسای مسیح است.” (اول یوحنا 1: 3)
خدا مشتاق رفاقت با ماست. در آیۀ امروز، یوحنا از رفاقت با پدر و پسر می‌نویسد و در دوم قرنتیان 13: 14 پولس از رفاقت و صمیمیت با روح‌القدس سخن میگوید. صمیمیت با روح‌القدس به رفاقت ما با سایر ایمانداران و با روح خودش اشاره می‌کند. از آنجایی که روح‌القدس در ما ساکن است، ما نباید از رفاقت و صمیمیت با او غافل شویم.
شاید یک تشابه خوب برای توصیف رفاقت، دو نفری باشد که با هم زندگی می‌کنند، از جمله زن و شوهر. من در خانه‌ای با همسرم، دِیو، زندگی می‌کنم و رابطۀ ما بسیار نزدیک است؛ ما با هم کار میکنیم و بسیاری از کارها را با هم انجام می‌دهیم. زمان‌هایی هستند که او برای گلف‌بازی می‌رود، اما از طریق تلفن در ارتباط نزدیک با هم هستیم. شاید او یک برنامۀ ورزشی در تلویزیون تماشا کند و با وجودی که من تمایلی به نگاه کردن آن ندارم، اما در خانه میمانم. من و دِیو با هم غذا می‌خوریم، با هم می‌خوابیم . ما زمان زیادی را در حضور یکدیگر می‌گذرانیم. همیشه با هم صحبت نمی‌کنیم، اما همیشه از اوضاع هم باخبر هستیم. در حالی که خلوت خود را حفظ میکنیم، اما با هم گفتوگو هم داریم. من با دِیو دربارۀ موضوعاتی که برایم مهم هستند و حتا مسائلی که شاید به نظر بیاهمیت باشند، صحبت می‌کنم. او هم همین کار را در مورد من می‌کند. وقتی یکی از ما صحبت می‌کند، دیگری گوش می‌دهد.
رفاقت در ساده‌ترین شکل خود، با هم بودن، صحبت کردن و گوش دادن به یکدیگر است. روح‌القدس همیشه با ماست. او در ما زندگی می‌کند و هرگز از ما جدا نمی‌شود. ما می‌توانیم با او صحبت کنیم و میدانیم که او گوش می‌دهد و با ما سخن میگوید؛ بنابراین ما نیز باید به او گوش بسپاریم.
پیغام امروز خدا برای شما:
یاد بگیرد با خدا راحت باشید؛ اما با او همچون یک مهمان محترم در خانۀ خود رفتار کنید.