اگر کسی از مال دنیا برخوردار باشد و برادر خود را محتاج ببیند، اما شفقت خود را از او دریغ کند،
چگونه محبت خدا در چنین کسی ساکن است؟ ای فرزندان، بیایید محبت کنیم، نه به زبان و در
گفتار، بلکه به راستی و در کردار!
– اول یوحنا 3: 17 و 18
به عنوان مسیحیان، خدا به همه ما شفقت بخشیده است، اما دریافت آن بستگی به این
دارد که ما می خواهیم آن را داشته باشیم یا خیر. من متوجه شده ام، یکی از عواملی که
کمک می کند شفقت را در قلبم دریافت کنم، توجه به نیازهای دیگران و مشکلاتی است که
در جهان وجود دارد.
ما هم باید درباره کسانی که در رنج و سختی هستند فکر کنیم و قلبمان را برای محبت
به آنها باز نگه داریم.
اول یوحنا 3: 17 و 18 را مطالعه کنید. من واقعا این قسمت را دوست دارم زیرا به طور
دقیق به این موضوع اشاره دارد که ما نمی توانیم نیازهای دیگران را ببینیم و بی تفاوت از
کنار آنها رد بشویم و پیش خودمان فکر کنیم این موضوع به ما ربطی ندارد. یا این که فکر
کنیم این مشکل بزرگتر از آن است که من بتوانم کاری درباره آن انجام بدهم. به هر حال
هر دو طرز فکر غلط است. من در طول تجربه خدمت خودم این را فهمیده ام که شاید ما
نتوانیم تمام مشکلاتی را که با آن روبرو می شویم را بر طرف کنیم، اما قطعا کاری هست که
بتوانیم انجام بدهیم. یکی از کارهایی که قطعا همه ما می توانیم انجام بدهیم، امید بخشیدن
به دیگران است.
من دعا می کنم شما در قلبتان شفقت را دریافت کنید تا بتوانید به کسانی که در سرتاسر
دنیا نیاز به کمک دارند، یاری رسانید.
بیایید با هم دعا کنیم
خداوندا، من نمی خواهم فردی خود خواه و بی توجه به نیازهای دیگران باشم. پس قلبم را برای
دریافت شفقت باز کرده تا بتوانم به دیگران هم کمک کنم.