«محبت همین است، نه آن که ما خدا را محبت کردیم، بلکه او ما را محبت کرد و پسر خود را فرستاد تا کفّارۀ گناهان ما باشد. » (اول یوحنا ۴: ۱۰ )
خیلی از ما باور داریم که خدا جهان را دوست دارد، اما از محبت ویژه او به خود مطمئن نیستیم، یا حس می کنیم تنها هنگامی که خوب هستیم، خدا ما را محبت می کند، نه هنگامی که مرتکب اشتباه و گناه می شویم. محبتِ خدا بنا بر هویت اوست نه آنچه ما م یکنیم. او هرگز از محبت و دوست داشتن ما دست نخواهد کشید، حتا برای یک لحظه!
خدا شما را دوست دارد! شما برای او خاص هستید! او شما را به خاطر این که خوب هستید یا کارِ درستی انجام داد هاید، دوست ندارد. او شما را دوست دارد؛ چون او محبت است. محبت کاری نیست که خدا انجام م یدهد؛ او خودِ محبت است.
محبت خدا را نمی توانید کسب کنید یا شایستگی آن را بیابید. باید با ایمان آن را دریافت کنید. او خدای ازلی و ابدی است، و خسته نم یشود. بسیاری از ما، فکر می کنیم خدا را با شکست و اشتباهات خود خسته کرده ایم، ولی نمی توانیم چنین کاری بکنیم. شاید او همیشه از کاری که م یکنید، خشنود نباشد؛ اما شما را دوست دارد. محبت، ذاتی شکست ناپذیر دارد.
مهم نیست چقدر تلاش کنید و در پی آنچه از خداست باشید، اگر نپذیرفته اید که خدا شما را دوست دارد، آنقدرها پیشرفت نخواهید کرد.
بگذارید خدا شما را محبت کند. محبت خدا به خود را دریافت کنید. بر آن تامل نمایید. بگذارید شما را تقویت کند و به رابط های نزدیک تر با خود بکشاند. سپس به دنبال فرصت هایی بگردید که محبت او را با دیگران قسمت کنید.
اگر تنها شما بر زمین بودید، عیسا همچنان می آمد و برای شما رنج م یبرد.