«چون لازم است پایداری کنید تا آنگاه که ارادۀ خدا را به انجام رساندید، وعده را بیابید. » (عبرانیان ۱۰ : ۳۶ )
مسیحیان ناراضی و ناکام بسیاری در جهان وجود دارند، فقط به این دلیل که به جای آن که با صبر و شکیبایی منتظر باشند تا خدا در زمان و به روش خودش عمل کند، خودشان در تلاش برای تحقق چیزی هستند. ما عجله می کنیم، اما خدا این طور نیست.
فروتنی می گوید: «خدا بهترین را می داند و دیر نم یکند! » غرور می گوید: «من اکنون آماد هام. می خواهم همه چیز آن طور که م یخواهم بشود. » شخص فروتن با شکیبایی صبر می کند؛ در واقع «ترسی فروتنانه » از عمل کردن با قدرت جسمانی خود دارد. صبر و شکیبایی، توانایی حفظ نگرش مثبت حین انتظار کشیدن است. اما شخص مغرور، یکی پس از دیگری، چیزهایی را امتحان می کند که همه بی فاید هاند. در ریشهٔ ناشکیبایی، غرور جای گرفته است.
صبر ثمرۀ روح القدس است که با وجود آنچه در زندگی ما م یگذرد، نگرشی آرام و مثبت را بروز م یدهد. فکر نکنید می توانید تمام مشکلات خود را حل کنید یا بر مشکلات درونی خود غلبه یابید. هنگامی که خود را زیر دست زورآور خدا فروتن می سازید، نسبت به طریق و زمان بندی خود م یمیریم و با اراده و طریق خدا زنده می شویم.
تنها از طریق صبر و استقامت در ایمان است که وعد ههای خدا را دریافت می کنیم.