همه ما که با چهره بی نقاب، جلال خداوند را، چنانکه در آینه ای می نگریم، به صورت همان تصویر،
از جلال به جلالی فزونتر دگرگون می شویم؛ و این از خداوند سرچشمه می گیرد که روح است.
– دوم قرنتیان 18:3
خیلی وقت ها ما از بیرون یک نوع رفتار را نشان می دهیم، در حالی که از درون شخص
دیگری هستیم، خطاها و ترس ها و این احساس که فکر می کنیم شاید برای دیگران دوست
داشتنی و خواستنی نباشیم باعث می شود که خود واقعی را از مردم پنهان کرده و در نتیجه
از نقاب استفاده کنیم.
خطر استفاده از نقاب در این است که خود واقعی ما را نشان نمی دهد. آن چه دیگران
از ما می بینند یک دروغ است. این مهم نیست که ما کی هستیم و یا کجا به دنیا آمده ایم. ما
می توانیم بیرون خود را تغییر دهیم، اما ما قادر نخواهیم بود آنچه واقعا از درون هستیم
را تغییر دهیم. زیرا فقط خداوند قادر به تغییر قلب های ماست.
ما باید این موضوع را باور کنیم که خداوند همین طور که الان هستیم ما را دوست دارد،
و محبت او نسبت به ما هرگز کاهش نمی یابد.
هنوز خبر خوب دیگری هم دارم. دوم قرنتیان 18:3 می گوید، خداوند ما را تغییر داده و
بیشتر شبیه به خود می کند و او معایبی را که ما قصد پوشاندنشان را داریم تعمیر خواهد
کرد.
به او اعتماد کنید و بگذارید نقاب شما را بردارد. شما هم همان گونه که من تجربه
کرده ام خواهید دید که او شما را قدم به قدم تغییر می دهد تا بیشتر به شباهت خودش در
بیایید.
بیایید با هم دعا کنیم
خداوندا، می دانم که از نقاب استفاده می کردم تا بدون عیب به نظر آمده و پذیرفته شوم. امروز تصمیم
گرفته ام تا پذیرفته شدن خود را در تو بیابم. همان گونه که به من محبت بسیار داری مرا تغییر بده
تا بیشتر به شباهت تو در بیایم.