نوعی اشتباه از شهید بودن

نوعی اشتباه از شهید بودن

پس تو چون صدقه می دهی، چنان کن که دست چپت از آنچه دست راستت می کند، آگاه نشود.
– انجیل متی 3:6

همه ما می دانیم شهید چیست. همه ما داستانهای تکان دهنده ای از مردان و زنانی که
به خاطر مسیح کشته شده اند را شنیده ایم. اما نوع دیگری از شهید هم وجود دارد که در
آن شجاعت و نجابت و بزرگی یافت نمی شود. آنها همیشه دوست دارند دردهایشان را با
هر کسی که شنونده باشد تقسیم کنند. این نوع از شهیدان دوست دارند تمام اطرافیانشان
از فداکاریهایی که در زندگیشان انجام می دهند خبر داشته باشند.

«خود شهید پنداری » یک دام بزرگ است که بسیاری به راحتی اسیر آن می شوند. ما
شروع به ابراز محبت به اعضای خانواده و دوستانمان می کنیم. اما بعد از گذشت مدتی،
قلب ما تغییر کرده و توقع پیدا می کنیم تا آنها هم برای ما کاری انجام دهند. و در نتیجه
بعد از مدتی برای ما قلبی خدمتگذار باقی نمی ماند. نگرش ما از بین رفته و خیلی زود به
سمت ابراز تاسف برای خودمان به پیش خواهیم رفت و در نتیجه خود را یک شهید فرض
می کنیم.

کتاب مقدس می گوید، بدهید اما طوری که دست چپتان از آنچه دست راستتان انجام
داده با خبر نشود. به عبارت دیگر، خدا می خواهد ما بخشنده باشیم بدون این که توقع
داشتیم مردم بدانند و یا تشخیص بدهند.

آیا تاکنون در دام خود شهید پنداری افتاده اید؟ اگر این طور است، از خدا بخواهید تا به
شما قلبی بدهد که بتوانید بدون چشمداشت و توقع به دیگران محبت کنید.

بیایید با هم دعا کنیم

روح القدس، اگر من در دام خود شهید پنداری افتادم مرا آگاه ساز. من می خواهم قلب تو را برای
خدمت به دیگران داشته باشم تا بتوانم آن طور که تو می خواهی و بدون خود پسندی به دیگران
محبت نماییم.

Facebook icon Twitter icon Instagram icon Pinterest icon Google+ icon YouTube icon LinkedIn icon Contact icon