“زبانم در وصف کلامت خواهد سرایید، زیرا که فرامین تو جملگی عدل است!” (مزامیر 119: 172)
کلام خدا همچون گنجینه‌ای است که سرشار از حکمت، هدایت، حقیقت و هر چیز دیگری است که ما بدان نیاز داریم تا یک زندگی هدفمند، قدرتمند و موفق داشته باشیم. ما باید کلام را در دعاهایمان درآمیخته و آن را در هر شرایط و موقعیتی اعتراف و اعلام نماییم. اعترافِ کلام، یعنی “بیانِ همان چیزی که خدا گفته”. بنابراین وقتی کلام را اعتراف می‌کنیم، همان چیزهایی را که خدا گفته، می‌گوییم و در توافق با او قرار می‌گیریم. اگر حقیقتاً مشتاق رابطه‌ای عمیق و زنده با خدا هستیم، باید با او توافق داشته باشیم و هیچ چیزی به جز اعتراف به کلام به ما کمک نخواهد کرد. اعتراف ما، شناخت ما را نسبت به کلام و ایمانمان را به خداوند تقویت میکند و این موجب افزایش درستی و اثربخشی دعاهایمان می‌گردد.
برای اعتراف به کلام، باید آن را بشناسیم؛ چون تنها زمانی که بدانیم او چه کاری کرده است و چه گفته، می‌توانیم با او توافق داشته باشیم. اغلب با افرادی مواجه می‌شوم که از خدا چیزهایی را می‌خواهند که از قبل دارند یا در اختیارشان قرار داده شده، پس می‌خواهم به آنها بگویم: “دست از دعا کردن به این شیوه بردارید! خدا، کاری را که از او می‌خواهید انجام دهد، قبلاً تمام کرده است.” نیازی نیست از او بخواهید شما را برکت دهد، چون قبلاً این کار را کرده است. بهتر است بگویید: “خدایا، سپاسگزارم که مطابق کلامت، فردی برکتیافته‌ام!” دعاهایی که از خداوند چیزی را می‌خواهید که قبلاً به شما داده شده است، کاملاً غیرضروری هستند. وقتی در دعا، کلام خدا را اعلام می‌کنیم یا آن را به او یادآور می‌شویم، کلام او را حرمت می‌گذاریم و آنچه را که می‌گوید، به خودمان یادآوری می‌کنیم. هر زمان که از کلامش صحبت می‌کنیم، قدرت از آسمان جاری میشود تا تغییری در زمین ایجاد کند!
پیغام امروز خدا برای شما:
وقتی کلام خدا با ایمان از دهان شما خارج میشود، یکی از قدرتمندترین نیروهای آسمان و زمین است.