„Poznałem, że dla niego nic lepszego, niż cieszyć się i o to dbać, by szczęścia zaznać w swym życiu”. Ks. Koheleta 3:12 (BT)
Jedną z najważniejszych nauk, jakie wyciągnęłam z życia, jest świadomość, że nikt poza mną nie jest odpowiedzialny za moje poczucie szczęścia. Bóg obdarzył nas umiejętnością brania odpowiedzialności za swoje szczęście.
Nie brakuje ludzi, którzy nie potrafią się cieszyć, dopóki jakaś osoba nie zachowa się w pewien konkretny sposób, albo jakaś sytuacja nie potoczy się po ich myśli. Każdego dnia życia pozwalamy, by nasze szczęście zależało od innych ludzi i najróżniejszych okoliczności, podczas gdy w rzeczywistości Bóg chce, abyśmy w odnajdywali je w Nim.
Kiedyś użalałam się nad sobą, gdy po którejś z naszych wielkich konferencji Dave szedł grać w golfa. Chciałam pójść z nim na zakupy albo wspólnie obejrzeć jakiś film. Bóg jednak pokazał mi, że oboje mamy różne sposoby na relaks i wypoczynek.
To tylko jeden przykład; w życiu nie brakuje sytuacji, w których nakładamy na ludzi nierealne oczekiwania i liczymy, że nas zadowolą. Bóg pragnie, abyśmy najpierw spoglądali na Niego i na Nim budowali swoje poczucie szczęścia.
Modlitwa
Boże, moje szczęście powinno być uzależnione tylko od Ciebie, nie zaś od innych osób i sytuacji, w której się znajduję. Już dziś pozbywam się nierealnych oczekiwań i biorę odpowiedzialność za swoje szczęście. Amen.