Bo podwójne zło popełnił mój naród: opuścili Mnie, źródło żywej wody, żeby wykopać sobie cysterny, cysterny popękane, które nie utrzymują wody. Księga Jeremiasza 2:13
Pierwszym i największym błędem, jaki może popełnić każdy z nas, jest porzucenie lub zignorowanie Boga; albo takie zachowywanie się, jakby nie istniał. Właśnie to robili ludzie, o których pisał Jeremiasz w dzisiejszym wersecie. Później w tym samym rozdziale, który zawiera ten werset, Bóg powiedział: „Mój naród jednak zapomniał o Mnie – od niezliczonych już dni” (Jr 2:32). Co za tragedia; brzmi to tak, jakby Bóg był smutny, a może nawet samotny.
Z pewnością źle bym się czuła, gdyby moje dzieci o mnie zapomniały. Nigdy nie spędzam wielu dni bez rozmowy z każdym z nich. Mam syna, który dużo podróżuje w ramach służby. Ale nawet gdy jest za granicą, dzwoni do mnie co kilka dni.
Pamiętam, jak kiedyś jedliśmy z Dave’em kolację w towarzystwie jednego z naszych synów, dwa wieczory z rzędu. Następnego dnia zadzwonił, żeby spytać, co robimy i czy chcemy znowu coś z nim porobić wieczorem. Zadzwonił też po prostu po to, żeby powiedzieć, że on i jego żona naprawdę doceniają wszystko, co robimy, żeby im pomóc.
Tego rodzaju rzeczy pomagają budować i utrzymywać dobre relacje. Czasami małe rzeczy mają największe znaczenie. Czyny moich dzieci mówią mi, że mnie kochają. Mimo że wiem w swojej głowie, że mnie kochają, dobrze jest też poczuć ich miłość.
Właśnie taki jest Bóg wobec nas, wobec swoich umiłowanych dzieci. On może wiedzieć, że Go kochamy, ale lubi też doświadczać naszej miłości do Niego, wyrażanej przez czyny, zwłaszcza w taki sposób, że o Nim pamiętamy i pragniemy spędzać z Nim czas.
DZISIEJSZE SŁOWO DLA CIEBIE:
Bóg troszczy się o wszystko, co cię dotyczy, więc nie wahaj się z Nim rozmawiać na każdy temat.