„Dziękuję Ci, że mnie stworzyłeś tak cudownie, godne podziwu są Twoje dzieła. I dobrze znasz moją duszę”. Ks. Psalmów 139:14 (BT)
Biblia mówi, że zostaliśmy cudownie stworzeni. Bóg poświęcił czas i wykorzystał Swoją kreatywność, aby dać życie każdemu z nas, zatem zrozumiałe jest, że nie stworzył nas wszystkich według jednego wzorca, prawda? Niestety, my, chrześcijanie, czasem próbujemy kochać innych tak, jakby niczym się od siebie nie różnili.
Z pewnością zauważasz, że nie wszyscy ludzie oczekują od ciebie tego samego. Na przykład, jedno z twoich dzieci może potrzebować poświęcenia mu więcej czasu niż inne. Z kolei któryś z twoich przyjaciół nie obędzie się bez częstego zachęcania i podnoszenia na duchu, zaś inny nie będzie tego oczekiwał. Niektórzy ludzie po prostu potrzebują różnych form okazywania miłości.
Respektowanie osobistych praw ludzi jest niezwykle ważne. Egoiści oczekują, że każdy będzie taki sam jak oni, lecz miłość szanuje ludzką odmienność. Jeśli Bóg chciałby, abyśmy wszyscy byli do siebie podobni, to nie dałby każdemu z nas jedynych w swoim rodzaju linii papilarnych. Wierzę w to, że zostaliśmy stworzeni jako równe, lecz odmienne istoty.
Wszyscy cieszymy się różnymi darami i talentami, rozmaitymi upodobaniami i antypatiami, odmiennymi celami w życiu i motywacjami. Kochająca osoba szanuje i dopinguje ludzi w ich różnicach.
Modlitwa
Boże, pomóż mi doceniać różnice ludzkiego charakteru i kochać ludzi w sposób stosowny do ich potrzeb. Wszyscy zostaliśmy stworzeni w cudowny sposób. Tak bardzo chcę podziękować Ci za to, że dałeś życie każdemu człowiekowi, którego zesłałeś na moje ścieżki. Amen.