„We wszystkim pokazałem wam, że tak pracując trzeba wspierać słabych i pamiętać o słowach Pana Jezusa, który powiedział: Więcej szczęścia jest w dawaniu aniżeli w braniu”. Dz. Apostolskie 20:35 (BT)
Przed laty nie zdawałam sobie sprawy z tego, jak ważne dla Boga jest wspieranie innych ludzi. Zanim to sobie uświadomiłam, prowadziłam samolubne życie, w którym to ja byłam na pierwszym miejscu. Zmagałam się i wciąż usiłowałam być szczęśliwa, ale jedyne co zyskiwałam, to wyczerpanie, zniechęcenie, zdenerwowanie i kompletny brak szczęścia.
Jednakże Bóg nauczył mnie co nieco o prawdziwym szczęściu. Kiedy zrozumiałam, że jest ono produktem ubocznym, który powstaje, gdy pomagamy innym, wówczas zaczęłam wybierać taki styl życia, w którym mogłam szukać sposobów na niesienie pomocy każdego dnia.
W Dziejach Apostolskich 20:35 Biblia mówi nam: „We wszystkim pokazałem wam, że tak pracując trzeba wspierać słabych i pamiętać o słowach Pana Jezusa, który powiedział: Więcej szczęścia jest w dawaniu aniżeli w braniu”.
To niezwykłe słowa. Dawanie przynosi więcej szczęścia niż otrzymywanie. Na pierwszy rzut oka to nie ma sensu. Żyjemy w chorym świecie, w kulturze przesiąkniętej obsesją na punkcie dostawania. Tak często spoglądamy na ludzi, którzy posiadają wiele dóbr i myślimy: „Oni muszą być naprawdę szczęśliwi”. Lecz prawdziwe szczęście bierze się z życia pełnego ofiarności. Nie oznacza to, że musisz rozdać potrzebującym bajońskie sumy – Bóg prosi cię, abyś dawał to, co masz.
Nie chcę stać się takim typem człowieka, który powie: „Cóż, zrobiłem już dość. Jestem zadowolony”. W rzeczywistości taka postawa nie przyniesie mi satysfakcji. Chcę pomagać tak wielu osobom, ilu jestem w stanie pomóc.
Jeszcze dziś znajdź kogoś, kogo możesz czymś obdarować. Nie ważne, czy to będzie duży, czy mały prezent; czy są to pieniądze, czas, słowo otuchy – daj to, co masz. Doświadcz prawdziwego szczęścia, które pochodzi z dawania.
Modlitwa
Boże, wiem, że prawdziwe szczęście pochodzi z dawania, a nie z otrzymywania. Chcę w życiu doświadczać prawdziwego szczęścia, które pochodzi z odrzucania egoistycznych pragnień i poszukiwania okazji do obdarowywania ludzi, którzy są wokół mnie. Amen.