„Komu zaś cokolwiek wybaczyliście, ja też /mu wybaczam/. Co bowiem wybaczyłem, o ile coś wybaczyłem, uczyniłem to dla was wobec Chrystusa, ażeby nie uwiódł nas szatan, którego knowania dobrze są nam znane”. 2 List do Koryntian 2: 10 – 11 (BT)
Przebaczenie nam pomaga, ponieważ umożliwia Bogu działanie w nas. Jestem bardziej szczęśliwa i czuję się lepiej fizycznie, kiedy nie ma we mnie trucizny nieprzebaczenia. Poważne schorzenia mogą brać się ze stresów i napięcia wywoływanego goryczą, poczuciem urazy i brakiem przebaczenia.
Nasz Ojciec nie może przebaczyć nam grzechów, jeśli my nie wybaczymy innym ludziom. Żniemy to, co zasialiśmy. Siejąc miłosierdzie, zbierzesz miłosierdzie, zaś siejąc sąd, zbierzesz sąd. Musisz nauczyć się wybaczać, dzięki Bożej łasce w twoim życiu, aby zostawić Panu otwarte drzwi do twojego serca.
Nieprzebaczenie stanowi dla diabła przyczółek, którego potrzebuje, aby wznieść na nim twierdzę. Kiedy już ją zbuduje, będzie mógł tamować wpływ działania Ducha Świętego. Jednak to czy szatan panuje nad twoim życiem, czy nie, zależy od ciebie.
Wybaczając, uniemożliwiasz wrogu wywalczenie nad tobą przewagi i sprawiasz, że twoja relacja z Bogiem rozwija się bez przeszkód. Zatem zrób sobie przysługę i bądź skory do wybaczania.
Modlitwa
Boże, nie chcę dawać szatanowi przystępu ani twierdzy w moim życiu. Nie chcę niczego, co utrudni i stanie na przeszkodzie w mojej społeczności z Tobą. Wyrzekam się nieprzebaczenia, dzięki czemu będę mieć swobodny przystęp do Ciebie. Amen.