Tani atij që, sipas fuqisë që vepron në ne, mund të bëjë jashtë mase më tepër nga sa kërkojmë ose mendojmë, EFESIANËVE 3:20
A jeni lutur ndonjëherë për të gjithë njerëzit që janë të lënduar dhe keni patur një dëshirë të fortë për ti ndihmuar? E di që unë e kam bërë. Në kohë si këto ndiej se dëshira ime është më e madhe se aftësitë e mia, dhe është – por jo aq e madhe sa aftësia e Perëndisë.
Kur gjëja me të cilën përballemi në jetën tonë duket aq e madhe në sytë tanë saqë mendja na ‘anon’, ne mund të kujtojmë të mendojmë me mendjen e Krishtit. Në natyroren shumë gjëra duken të pamundura. Por Zoti do që ne të besojmë për gjëra të mëdha, të bëjmë plane të mëdha dhe të presim që Ai të bëjë gjëra kaq të mahnitshme saqë na lë me gojë hapur nga frika.
Zoti zakonisht nuk i thërret njerëzit që janë të aftë; po ta bënte, nuk do ta merrte lavdinë. Ai shpesh zgjedh ata që, në mënyrë të natyrshme, ndihen sikur janë plotësisht të zhytur në kokë, por që janë gati të ngrihen nga brenda dhe të ndërmarrin hapa të guximshëm besimi. Ata e kanë mësuar sekretin e të qëndruarit pranë Perëndisë dhe të besimit se fuqia e Tij “tepër e bollshme” do të funksionojë brenda tyre.
Kur dëshirat tuaja duken jashtëzakonisht të mëdha dhe nuk e shihni rrugën për t’i përmbushur ato, mbani mend se edhe pse nuk e dini rrugën, ju e njihni Udhërrëfyesin!