Tani tërë burrat e Judës, me fëmijët, bashkëshortet dhe bijtë e tyre rrinin më këmbë përpara Zotit. (2 KRONIKAVE 20:13)
Më pëlqen veçanërisht vargu për sot dhe fakti që një komb i tërë qëndroi në këmbë para Zotit. E shihni, në ekonominë e Perëndisë, të qëndrosh në këmbë në besim është veprim. Nuk është veprim fizik, natyrisht; është veprim shpirtëror. Shpesh në jetën tonë, ne ndërmarrim veprime natyrshëm dhe bëjmë pak ose aspak shpirtërisht. Por kur e disiplinojmë veten të qëndrojmë të qetë dhe të presim tek Zoti, ne po përfshihemi në një veprimtari të fuqishme frymërore. Gatishmëria jonë për të qëndruar i thotë Zotit: “Unë do të qëndroj tek Ti derisa të bësh diçka për këtë situatë. Ndërkohë, unë do të jem i qetë dhe do të shijoj jetën time ndërsa të pres Ty.”
Populli i Judës, i cili qëndronte i qetë para Perëndisë, kishte çdo arsye për të provuar të bënte diçka, çdo gjë tjetër përveçse të qëndronte në vend. Të ballafaquar me një forcë dërrmuese që zbriste mbi ta dhe kërcënonte të shkatërronte tokën e tyre dhe t’i skllavëronte ata, ata duhet të ishin tunduar të ngrinin krye ose të paktën të mbroheshin. Por ata nuk e bënë. Ata thjesht u ndalën, duke pritur Perëndinë, dhe Ai i çliroi mrekullisht.
Të presësh në Zotin sjell forcë ( shikoni Isaia 40:31). Ne mund të kemi nevojë për forcën që fitojmë gjatë pritjes, në mënyrë që të bëjmë atë që Zoti do të na udhëzojë të bëjmë kur të na japë drejtimin. Ata që presin në Zotin dëgjojnë zërin e Tij, marrin përgjigje, marrin drejtim dhe fitojnë forcë për t’iu bindur asaj që Ai u thotë atyre.
FJALA E PERËNDISË PËR SOT: Të qëndrosh përpara Zotit është besim në veprim.