Fryma e Zotit, Zoti, është mbi mua, sepse Zoti më ka vajosur për t’u dhënë një lajm të mirë të përulurve; më ka dërguar të lidh plagën e atyre që e kanë zemrën të thyer, t’u shpall çlirimin atyre në robëri, hapjen e burgut të burgosurve, ISAIA 61:1
Dashuria u ofron njerëzve edhe rrënjë edhe krahë. Ofron një ndjenjë përkatësie (rrënjët) dhe një ndjenjë lirie (krahë). Dashuria nuk përpiqet të kontrollojë apo manipulojë të tjerët.
Jezusi tha se Ai ishte dërguar nga Perëndia për të shpallur lirinë. Si besimtarë, kjo është ajo që ne duhet të bëjmë gjithashtu—t’i lirojmë njerëzit që të përmbushin vullnetin e Perëndisë për jetën e tyre, jo t’i vëmë nën kontrollin tonë.
A keni parë ndonjëherë prindër që i shtyjnë fëmijët e tyre të bëjnë gjëra që ata as nuk duan t’i bëjnë vetëm për të përmbushur dëshirat e frustruara të prindërve të tyre? A keni parë ndonjëherë një person që është i lidhur dhe i mbytur emocionalisht me një mik të ri, sepse ka frikë ta humbasë atë person? Të dy këta shembuj lidhin në vend që të lirohen. Kjo nuk është mënyra se si funksionon dashuria e vërtetë. Dashuria nuk përpiqet të fitojë kënaqësi personale në kurriz të të tjerëve. Dashuria gjithmonë do të shpallë lirinë. Kur e duam Perëndinë dhe kur i duam të tjerët, ne do t’i lejojmë me entuziazëm njerëzit në jetën tonë të ndjekin planin e Perëndisë – jo planin tonë – dhe të shohim se cilët mund të jenë
dhe çfarë mund të arrijnë në Krishtin Jezus.
Një zog i mbyllur në kafaz nuk mund të fluturojë! Shpallni lirinë. Çlirojini njerëzit dhe shihni se çfarë mund të bëjnë.