Zoti, Zoti, është forca ime; ai do t’i bëjë këmbët e mia si ato të drerëve dhe do të më bëjë të eci mbi lartësitë e mia. HABAKUKU 3:19
Profeti i Dhiatës së Vjetër Habakuk foli për kohë të vështira, duke i quajtur ato “lartësi” dhe duke deklaruar se Perëndia i kishte dhënë këmbët e hindit për të ngjitur ato vende të larta.
Një hind i referohet drerit të kuq që është një nga llojet e drerëve alpinist më të shkathët malor. Mund të përshkallëzojë atë që duket si një shkëmb i thellë, duke kërcyer nga parvazi në parvaz me shumë lehtësi. Ky është vullneti i Zotit për ne, që kur na vijnë vështirësitë, të mos frikësohemi apo të trembemi.
Për të qenë me të vërtetë fitimtarë, ne mund të rritemi në vendin ku nuk kemi frikë nga kohët e vështira, por në të vërtetë jemi të sfiduar prej tyre. Te Habakuku 3:19, këto “lartësi” i referohen “problemeve, vuajtjeve ose përgjegjësive.” Kjo sepse është gjatë këtyre kohëve që ne rritemi.
Nëse e shihni jetën tuaj edhe njëherë, ju do të vini re se rritja juaj me e madhe shpirtërore nuk ndodhi gjatë kohëve të lehta në jetën tuaj; ju rriteni gjatë vështirësive. Pastaj gjatë kohëve të lehta që vijnë, ju jeni të mundur të shijoni çfarë keni përfituar gjatë kohëve të vështira. Jeta është e mbushur me një përzierje të përbuzjes dhe të bollëkut (Filipianëve 4:12) dhe të dyja janë të vlefshme dhe të nevojshme.
Perëndia shpesh bën punën e Tij më të thellë në disa nga rrethanat më të vështira.