ஆனபடியினாலே, அவருடைய இளைப்பாறுதலில் பிரவேசிப்பதற்கேதுவான வாக்குத்தத்தம் நமக்குண்டாயிருக்க, உங்களில் ஒருவனும் அதை அடையாமல் பின்வாங்கிப்போனவனாகக் காணப்படாதபடிக்குப் பயந்திருக்கக்கடவோம். (எபிரெயர் 4:1)
நான் நீதியைக் கற்பிக்கும்போது, பின்வரும் உவமையைப் பயன்படுத்த விரும்புகிறேன். அதை முயற்சித்துப் பார்க்கும்படி கேட்டுக்கொள்கிறேன். ஒரு நாற்காலியில் உட்கார்ந்து, பின்னர் நாற்காலியில் உட்கார முயற்சிக்கவும். நீங்கள் ஏற்கனவே நாற்காலியில் அமர்ந்திருப்பதால், அது வேடிக்கையானது என்று எனக்குத் தெரியும். நீங்கள் நாற்காலியில் அமர்ந்தவுடன், நீங்கள் ஏற்கனவே இருந்ததை விட அதிகமாக நீங்கள் அதில் நுழைய முடியாது. இதே கருத்து நீதிக்கும் பொருந்தும். இயேசு தம்முடைய தியாகத்தின் மூலம் கடவுளோடு நம்மைச் சரியாக்கியிருக்கிறார். அவர் நம்மை நீதிமான்களாக்கியதை விட, நம்மை நீதிமான்களாக்க, நாம் எதையும் செய்ய முடியாது. நம்முடைய நடத்தை மேம்படும், ஆனால் இயேசுவின் மூலம் நம்முடைய நீதியை முழுமையாக ஏற்றுக் கொள்ளும் வரை அல்ல. இயேசு நம்மை நீதியின் இருக்கையில் வைக்கிறார். நாம் நிதானமாக இருக்க கற்றுக் கொள்ள வேண்டும் மற்றும் நாம் ஏற்கனவே இருப்பதைப் போல இருக்க முயற்சிப்பதை நிறுத்த வேண்டும். கிறிஸ்துவைத் தவிர, எந்த சரியான செயல்களும் நம்மை கடவுளுடன் சரியானவர்களாக மாற்ற முடியாது. இதை உறுதிப்படுத்தும் விதமாக, அப்போஸ்தலனாகிய பவுல் கிறிஸ்துவில் இருப்பதாகவும், தனக்கென்று எந்த நீதியும் இல்லாதவராகவும், கிறிஸ்துவில் விசுவாசத்தின் மூலம் வரும் அந்த சரியான நிலைப்பாட்டை மட்டுமே காணவும், அறியப்படவும் ஜெபித்தார் (பிலிப்பியர் 3:9 ஐப் பார்க்கவும்).
நம்மை நீதிமான்களாக்க நம்மால் எதையும் செய்ய முடியாது என்பதையும், கடவுளுக்கு எதையும் நிரூபிக்க வேண்டியதில்லை என்பதையும் நாம் உண்மையாகப் புரிந்துகொண்டால், இயேசு நமக்குக் கொடுக்கும் நீதியின் பரிசில் நாம் இளைப்பாற முடியும் – அது நம் விண்ணப்பங்களை தைரியமாக ஏறெடுக்க உதவும். கடவுள் நமக்கு பதிலளிக்க வேண்டும் என்பதில் உறுதியாய் இருக்கிறார் என்ற நம்பிக்கையைக் கொண்டு வரும். நான் நல்லவளாக இருப்பதால், கடவுள் என் ஜெபங்களைக் கேட்பதில்லை அல்லது பதிலளிப்பதில்லை என்பது எனக்குத் தெரியும்; அவர் நல்லவர் என்பதால், கேட்டு பதில் சொல்கிறார்!
இன்று உங்களுக்கான கடவுளின் வார்த்தை: கடவுள் உங்களை தம் கையால் படைத்ததால், நீங்கள் யார் என்பதை நேசியுங்கள்.