இயேசு கண்ணீர் விட்டார் (யோவான் 11:35)
கடந்த காலத்தில் பல துன்பங்களைச் சகித்துக்கொண்டு, வெறுமனே தங்கள் உணர்வுகளை “அணைத்து” விட்டதால், பலர் தெய்வீக உணர்ச்சிகளை உணருவதில்லை. நீண்ட காலமாக எதையும் உணர மறுத்தவர்கள் மீண்டும் உணரத் தொடங்க பயப்படுகிறார்கள். ஏனென்றால் உணர்வுகளைப் பற்றி அவர்கள் நினைவில் வைத்திருப்பது வலி மட்டுமே. இறுதியில், தெய்வீக உணர்ச்சிகள் மீண்டும் நம் வாழ்வில் பாய்வதற்கு உணர்ச்சிகரமான வலி கையாளப்பட வேண்டும். அப்படி நம்மை மீண்டும் உணர அனுமதிப்பது கடினமான இருதயத்தை மென்மையாக மாற்றும். ஆனால் அந்த உணர்வுகளைத் திரும்பப் பெறுவதற்கு பொறுமையும் கடவுளுடன் இணைந்து பணியாற்ற விருப்பமும் தேவை.
எது உங்கள் வலியை ஏற்படுத்தியிருந்தாலும் அல்லது அது எவ்வளவு பயங்கரமானதாக இருந்தாலும், கடின இருதயத்தின் அடிமைத்தனத்தில் நிலைத்திருக்காதீர்கள். அது உங்கள் வலியின் அறிகுறிகளை மட்டுமே குணப்படுத்தும், வேர்களை அல்ல. அது உங்களை மேலும் வலியிலிருந்து பாதுகாக்காது. ஆனால் அது கடவுளின் சத்தத்தைக் கேட்கும் உங்கள் திறனைத் தடுக்கும். கடின இருதயம் கடவுளிடமிருந்து வருவதல்ல; அவர் நம்மில் உணர்வுகளை உருவாக்கினார். இன்றைய வசனத்தின்படி, இயேசு கூட அழுதார்.
எந்த நேரத்திலும் நீங்கள் உங்களை உணர அனுமதிக்கலாம், நீங்கள் வலிக்கு ஆளாக நேரிடலாம். ஆனால் இயேசு, குணப்படுத்துபவர் உங்களுக்குள் வாழும் போது அது வித்தியாசமாக இருக்கும். எந்த நேரத்தில் நீங்கள் காயம் அடைந்தாலும், அவர் காயத்தை கவனித்துக்கொள்வார்.
உங்கள் உணர்ச்சிகளை நீங்கள் அணைத்திருந்தால், கடவுளின் சத்தத்தைக் கேட்கும் உங்கள் திறனை நீங்கள் சமரசம் செய்துள்ளீர்கள் என்பதை உணருங்கள். உங்கள் இருதயத்தை அவருக்கு திறந்து கொடுங்கள்; அவர் உங்கள் இருதயத்தை மென்மையாக்கவும், உங்களைக் குணப்படுத்தவும் அவரிடம் கேளுங்கள். அதனால் நீங்கள் அவருடைய சத்தத்தைக் கேட்கலாம். மேலும் அவருடன் நெருக்கமான உறவை அனுபவிக்க முடியும்.
இன்று உங்களுக்கான கடவுளுடைய வார்த்தை: மக்களை உங்கள் வாழ்க்கையிலிருந்து விலக்கி வைக்க நீங்கள் சுவர்களைக் கட்டினால், அந்தச் சுவர்களுக்குப் பின்னால் நீங்கள் சுயமாக உருவாக்கப்பட்ட சிறையில் வாழ்வீர்கள்.