దేవా, నన్ను పరిశోధించి నా హృదయమును తెలిసికొనుము నన్ను పరీక్షించి నా ఆలోచనలను తెలిసికొనుము నీకాయాసకరమైన మార్గము నాయందున్న దేమో చూడుము నిత్యమార్గమున నన్ను నడిపింపుము. (కీర్తనలు 139:23–24)
కొన్నిసార్లు, మనము పాపము చేయబడినట్లు నిర్ధారించబడినప్పుడు దేవుడు మనతో వ్యవహరించే విధానములో మనము చికాకు పడతాము. మనం మన పాపాన్ని అంగీకరించి, దాని నుండి బయటపడేందుకు సిద్ధంగా ఉండి, క్షమాపణ కోరే వరకు, మనకు అసౌకర్యాన్ని కలిగించే ఒత్తిడిని అనుభవిస్తాము. మనం దేవునితో ఒప్పందానికి వచ్చిన వెంటనే, మన సమాధానము తిరిగి వస్తుంది మరియు మన ప్రవర్తన మెరుగుపడుతుంది.
మన అవసరతలు తీర్చబడినప్పుడు మరియు మనం మరోసారి దేవునితో సహవాసాన్ని ఆస్వాదించగలం కాబట్టి మనల్ని నమ్మకంగా ప్రార్థనలో దేవునికి సమీపముగా చేరుకొనుటకు సాతానుడు అడ్డుపడతాడు మరియు అవమానంతో దాడి చేస్తాడు. మన గురించి మనం చెడుగా భావించడం లేదా దేవుడు మనపై కోపంగా ఉన్నాడని అనుకోవడం ఆయన సన్నిధి నుండి మనల్ని వేరు చేస్తాడు. ఆయన మనల్ని ఎప్పటికీ విడిచిపెట్టడు, కానీ మన భయాలు ఆయన సన్నిధిని అనుమానించగలవు.
అందుకే సత్యాన్ని గుర్తించడం మాత్రమే కాక నమ్మకం మరియు ఖండించడం మధ్య వ్యత్యాసాన్ని తెలుసుకోవడం చాలా ముఖ్యం. మీరు నమ్మకాన్ని గమనిస్తే, అది మిమ్మల్ని పాపం నుండి తప్పిస్తుంది; ఖండించడం వల్ల మీ గురించి మీకు చెడుగా అనిపిస్తుంది మరియు తరచుగా సమస్య మరింత తీవ్రమవుతుంది.
మీరు ప్రార్థిస్తున్నప్పుడు, నమ్మకం అనేది ఒక ఆశీర్వాదం, సమస్య కాదు అని గ్రహించునట్లు, మీతో మాట్లాడమని మరియు మీ పాపం గురించి మిమ్మల్ని ఒప్పించమని దేవునిని క్రమం తప్పకుండా అడగండి. నేను నా ప్రార్థన సమయాలను ప్రారంభించినప్పుడు, నేను తప్పు చేస్తున్నాను మరియు సమస్త పాపములు మరియు అన్యాయముల నుండి నన్ను దూరపరచమని దాదాపు ఎల్లప్పుడూ నా పరలోకపు తండ్రిని అడుగుతాను. దేవునితో సరిగ్గా నడవాలంటే నమ్మకం చాలా అవసరం. నమ్మకమనే వరము దేవుని నుండి వినడానికి ఒక మార్గం. అది మిమ్మల్ని తప్పు చేయకుండ ఖండిస్తుంది, కానీ అది మిమ్మల్ని దేవునితో స్వేచ్ఛ మరియు సాన్నిహిత్యం యొక్క కొత్త ప్రదేశములో నిలుపునట్లు అనుమతించండి. దానిని అడ్డుకోవద్దు; దాన్ని స్వీకరించండి.
ఈరోజు మీ కొరకు దేవుని మాట: దేవుడు మిమ్మును పైకి లేపనివ్వండి.