కాబట్టి ఆయన ద్వారా మనము దేవునికి ఎల్లప్పుడును స్తుతియాగము చేయుదము, అనగా ఆయన నామమును ఒప్పుకొనుచు, జిహ్వాఫలము అర్పించుదము. (హెబ్రీ 13:15)
ఈ రోజు వచనములో ప్రస్తావించబడిన “స్తుతి యాగము” అని మనం తరచుగా అర్థం చేసుకుంటాము, దేవునిని స్తుతించాలని మనకు అనిపించనప్పుడు ఆయనను స్తుతించడం తప్ప మరేమీ చేయటమే కాదు మరియు అది ఖచ్చితంగా ఒక రకమైన త్యాగం కావచ్చు. కానీ, హెబ్రీయుల రచయిత వాస్తవానికి పాత నిబంధన బలి వ్యవస్థను సూచిస్తున్నాడని నేను నమ్ముతున్నాను, ఇది జంతువుల రక్తాన్ని ప్రజల పాపాల కొరకు ప్రాయశ్చిత్తం చేయడానికి అవసరం.
అయితే, మనం కొత్త నిబంధన కాలంలో జీవిస్తున్నాము, చంపబడిన గొర్రెలు మరియు మేకలు మరియు ఎద్దులను బలిపీఠం మీద ఉంచాల్సిన అవసరం లేదు. బదులుగా, ఈ రోజు దేవుడు మన నుండి కోరుకునే బలి-అర్పణ-మన నోటి నుండి సరైన మాటలు రావడమే. పాత నిబంధన క్రింద ఆయన సింహాసనం ముందు జంతుబలి యొక్క ధూపము మరియు సుగంధం పెరిగినట్లే, మన హృదయాల నుండి ప్రశంసలు నేడు ఆయన ముందు ఒక త్యాగం వలె పెరుగుతాయి. హెబ్రీయులు 13:15లో, ప్రభువు నిజంగా ఇలా చెబుతున్నాడు, “కాబట్టి ఆయన ద్వారా మనము దేవునికి ఎల్లప్పుడును స్తుతియాగము చేయుదము, అనగా ఆయన నామమును ఒప్పుకొనుచు, జిహ్వాఫలము అర్పించుదము.”
మన దైనందిన జీవితాలకు ఈ లేఖనాన్ని అన్వయించుకోవాలి, మనకు లభించిన ప్రతి అవకాశాన్ని మనం దేవుని స్తుతిస్తాము. ఆయన మన కోసం చేస్తున్న అన్ని గొప్ప పనుల గురించి మనం ప్రజలకు చెప్పాలి; మనం ఆయనకు కృతజ్ఞతలు చెప్పాలి మరియు మనం ఆయనను ప్రేమిస్తున్నామని చెప్పాలి. మన హృదయాలలో మరియు మన నోటితో, మనం నిరంతరం ఇలా చెప్పాలి, “ప్రభూ, నేను నిన్ను ప్రేమిస్తున్నాను. నా జీవితంలో మీరు చేస్తున్న ప్రతిదానికీ చాలా ధన్యవాదాలు. ప్రభూ, ఈ రోజు నాకు సంబంధించిన ప్రతిదానిని జాగ్రత్తగా చూసుకున్నందుకు నేను నిన్ను స్తుతిస్తున్నాను. మనం “నిరంతరము మరియు ఎల్లప్పుడు” దేవున్ని స్తుతిస్తూ, స్తుతించే బలిని నిరంతరం ఆయనకు సమర్పిస్తూ, స్తుతించే వ్యక్తులుగా ఉండాలి.
ఈరోజు మీ కొరకు దేవుని మాట: ఈరోజు ఎంత తరచుగా స్తుతించగలవో స్తుతించు.