“พระเยซูตรัสกับบรรดาสาวกของพระองค์ว่า “จำเป็นต้องมีเหตุให้หลงผิด แต่วิบัติแก่ผู้ที่เป็นต้นเหตุ” – ลูกา 17:1 (THSV11)
การล่อลวงหรือการยอมแพ้ต่อการล่อลวง เป็นปัญหาใหญ่ที่มีมาตั้งแต่เริ่มต้นของมนุษยชาติ และยังคงเป็นเรื่องจริงในชีวิตของเราจนถึงทุกวันนี้ ไม่ว่าเราจะชอบหรือไม่ เราทุกคนต้องเผชิญกับมัน ในลูกา 17:1 พระเยซูตรัสว่า “การล่อลวง (กับดัก เหยื่อล่อให้ทำบาป) ต้องเกิดขึ้นแน่นอน”
แต่ทำไมเราจึงต้องเผชิญกับการล่อลวง? เพราะมันช่วยเสริมสร้างความเชื่อของเรา หรือที่เรียกว่า “กล้ามเนื้อฝ่ายวิญญาณ” หากเราไม่ต้องยืนหยัดต้านทานการล่อลวงเลย เราจะไม่มีทางรู้ว่าเรามีความเข้มแข็งฝ่ายวิญญาณมากแค่ไหน เพื่อให้ฝ่ายวิญญาณของเราเติบโตขึ้น เราต้องผ่านบททดสอบการล่อลวงไม่ว่าเรื่องเล็กหรือเรื่องใหญ่
ในลูกาบทที่ 4 เราเห็นว่า ซาตานล่อลวงพระเยซู โดยหวังจะหาจุดอ่อนเพื่อเข้ามาโจมตี แต่พระเยซูทรงยืนหยัดและสามารถเอาชนะศัตรูได้
ฉันขอหนุนใจให้คุณทำเช่นเดียวกับพระเยซูเมื่อเผชิญกับการล่อลวง พระองค์ตรงไปที่พระวจนะของพระเจ้า พระเจ้าทรงรู้ล่วงหน้าว่าพระเยซูจะผ่านการทดสอบ และฉันเชื่อว่าพระองค์ก็จะทรงวางใจในเราเช่นกัน โดยรู้ว่า ถ้าเราทำตามแบบอย่างของพระเยซู เราก็จะเอาชนะการล่อลวงและผ่านบททดสอบต่างๆ ได้มากมาย
คำอธิษฐาน
“พระเจ้า ขอบพระคุณที่ทรงช่วยให้ข้าพระองค์ต่อต้านและเอาชนะการล่อลวงของศัตรู เมื่อการล่อลวงเข้ามา ข้าพระองค์จะตรงไปที่พระวจนะของพระองค์ และใช้ความจริงของพระองค์เป็นอาวุธเพื่อพิชิตมัน”