“เพราะว่าถ้าใครถือตัวว่าเป็นคนสำคัญ ทั้งๆ ที่เขาไม่สำคัญอะไรเลย เขาก็หลอกตัวเอง” – กาลาเทีย 6:3 (THSV11)
พระคัมภีร์เตือนเราอยู่เสมอเรื่องความหยิ่งผยอง และฉันขอย้ำอีกครั้งว่า ความหยิ่งผยองนั้นอันตรายมาก เมื่อไหร่ที่เรายอมให้ความเย่อหยิ่งครอบงำจิตใจ นั่นเท่ากับเราเปิดโอกาสให้ศัตรูเข้ามามีอิทธิพลเหนือชีวิตเราได้
ถ้าเราคิดว่าตัวเองสำคัญหรือเหนือกว่าคนอื่นมากเกินไป สิ่งนี้จะทำให้เราเห็นคุณค่าของผู้อื่นน้อยลง,ลืมที่จะพึ่งพาพระเจ้าและลืมความจริงที่ว่า ตัวเราเองนั้นไม่ได้เป็นอะไรเลยถ้าปราศจากพระองค์
ทัศนคติหรือความคิดแบบนี้เป็นสิ่งที่พระเจ้าทรงเกลียดชัง เราจำเป็นต้องระวังเรื่องความหยิ่งยโส และต้องตระหนักเสมอว่า เรามีคุณค่าและพิเศษเพราะพระเจ้ารักและทรงให้อภัยเรา ไม่ใช่เพราะตัวเราสามารถทำสิ่งยิ่งใหญ่ได้ด้วยตัวเอง
สิ่งสำคัญที่เราต้องเข้าใจก็คือ ทุกครั้งที่เราประสบความสำเร็จในเรื่องใดๆ ก็ตาม เป็นเพราะพระเจ้าได้ประทานพระคุณและความสามารถให้เรา เมื่อใดก็ตามที่เราคิดว่าเราประสบความสำเร็จด้วยกำลังของตัวเอง เมื่อนั้นเรากำลังตกอยู่ในกับดักของความหยิ่งยโสแล้ว
จำไว้ว่าเราเป็นของพระเจ้า แทนที่เราจะยกยอตัวเองจนเกินควร เราควรหันไปมุ่งเน้นความยิ่งใหญ่ของพระเจ้าและความรักที่พระองค์ทรงมีต่อเรา ทุกสิ่งที่เราทำสำเร็จได้ ก็เพราะพระคุณของพระองค์ที่ช่วยให้เราทำสิ่งที่พระองค์ทรงเรียกให้เราทำได้สำเร็จ
เริ่มอธิษฐาน
“ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า สิ่งดีใดๆ ที่มีในตัวข้าพระองค์และในชีวิตของข้าพระองค์ ล้วนมาจากพระองค์ ดังนั้น ข้าพระองค์จึงถ่อมใจลงต่อเบื้องพระพักตร์พระองค์ และขอกลับใจจากความหยิ่งผยองที่อาจยังซ่อนอยู่ภายในจิตใจ
ข้าพระองค์ตระหนักดีว่า ทุกความสำเร็จและทุกความยอดเยี่ยมของข้าพระองค์ ล้วนเป็นเพราะพระคุณและความดีงามของพระองค์เท่านั้น”