በእምነት ተከተል

ታላቅ ሕዝብ አደርግሃለሁ፤ደግሞም እባርክሃለሁ፤ስምህን ገናና አደርገዋለሁ፤ለሌሎች በረከት ትሆናለህ። (ዘፍጥረት 12: 2)

ለመጀመሪያ ጊዜ ሥራዬን ትቼ የራሴን አገልግሎት እንድጀምር ሲጠራኝ ለእግዚአብሔር ድምፅ መታዘዝ ለእኔ ቀላል አልነበረም። ነገር ግን፣ የዛሬው ክፍል እግዚአብሔር ለእኔ ያለውን እቅዶች ውስጥ እኔን ይናገረኝ እና ያበረታታኝ የነበረበት ነው። ይህንን ክፍል ማንበብ እና አዎ! መባረክ እፈልጋለሁ ብሎ ማሰብ ቀላል ነው። ያ በጣም አስፈሪ ይመስላል! ነገር ግን፣ ያ ታላቅ ተስፋ ከመፈጸሙ አስቀድሞ እግዚአብሔር ከአብርሃም የመታዘዝን መስዋእት እንደጠየቀ መዘንጋት የለብንም።

አብርሃም ምቹ የሆነውን እና እርሱ የለመደውን ሁሉ መተው ነበረበት ደግሞም መድረሻው ወደማይታወቅበት ሄደ። ብዙ ሰዎች ያንን የማይመች ሆኖ ያገኙታል – አብርሃም ግን እንደሱ አልነበረም። ዕብራውያን 11፡8 እንዲህ ይላል “አብርሃም በተጠራ ጊዜ ታዘዘ እንደ ርስቱ ሊቀበለው ወደታሰበው ስፍራ ወጣ። ወዴየት እንደሚሄድ ሳያውቅ ወይም ሳይጨነቅ ሄደ።

እግዚአብሔርን ስንታዘዝ እንደ አብርሃም መሆን አለብን ደግሞም አእምሮአችን እንዲረበሽ መፍቀድ የለብንም። እግዚአብሔር ሲናገረን እና ሲመራን መታዘዛችንን እንደሚባርክ እና የገባልንን ቃል እንደሚፈጽም በመተማመን እና በማመን በእምነት መከተል አለብን።

ዛሬ የእግዚአብሔር ቃል ለአንተ፡ እግዚአብሔር የገባልህን ቃል እየፈፀመ ነው።