„Jezus zaś czynił postępy w mądrości, w latach i w łasce u Boga i u ludzi”. Ew. Łukasza 2: 52 (BT)
Jezus już od dzieciństwa chodził w nadprzyrodzonej łasce u Boga i u ludzi. Naprawdę, cieszył się taką popularnością, że z trudem mógł znaleźć czas na przebywanie w samotności i modlitwę ze Swoim Ojcem w Niebie. Nawet ci, którzy w Niego nie wierzyli, zdawali sobie sprawę, że ma przychylność Boga.
Strażnicy, wysłani przez faryzeuszów do zatrzymania Jezusa, odpowiedzieli uczonym w Piśmie: „Nigdy jeszcze nikt nie przemawiał tak, jak ten człowiek przemawia” (Ew. Jana 7: 46). I ludzie wiedzieli, aż do końca życia Jezusa – nawet gdy wisiał na krzyżu –, że Bóg z Nim był (zob. Ew. Łukasza 23: 47 – 48).
Taka sama łaska jest dostępna i nam. Nigdy nie możemy zapominać, choćby nie wiem co się działo, że mamy łaskę i przychylność u Boga i innych ludzi (zob. Ew. Łukasza 2: 52). Lecz podobnie, jak jest z wieloma innymi dobrymi rzeczami, żeby ją otrzymać, musimy zrobić krok w wierze.
Dlatego już dziś zacznij żyć z wiary, z przekonaniem, że Bóg udzieli ci takiej łaski, jaką miał Jezus. Niezależnie od okoliczności życiowych, wierz w Bożą przychylność.
Modlitwa
Boże, wiem, że taka sama łaska, w której chodził Jezus, jest dostępna również dla mnie. Pomóż mi otrzymać ją już dzisiaj przez wiarę. Amen.