„Przeto nie możesz wymówić się od winy, człowiecze, kimkolwiek jesteś, gdy zabierasz się do sądzenia. W jakiej bowiem sprawie sądzisz drugiego, [w tej] sam na siebie wydajesz wyrok, bo ty czynisz to samo, co osądzasz”. List do Rzymian 2:1 (BT)
Gdy myślimy i mówimy o czyichś wadach i nieprawidłowościach, zwykle oszukujemy samych siebie, gdyż wcale nie jesteśmy lepsi. Jezus nakazał nam, byśmy nie skupiali się na czyichś winach, gdyż sami jesteśmy pełni wad i niedomagań (zob. Ew. Mateusza 7: 3 – 5).
Biblia wyraźnie mówi nam, że osądzając innych, często osądzamy ich za te rzeczy, które też sami robimy. Zapytałam kiedyś Boga, dlaczego z taką łatwością uznajemy swoje czyny za doskonałe i jednocześnie wytykamy innym ludziom różne błędy i zachowania, nawet jeśli w niczym nie różnią się od naszych. Pan odpowiedział mi: „Joyce, po prostu patrzysz na siebie przez różowe okulary, lecz kiedy przyglądasz się innym osobom, zakładasz szkło powiększające”.
To prawda! Usprawiedliwiamy własne zachowanie, lecz kiedy inna osoba popełni taki sam błąd jak my, wtedy jesteśmy wobec niej bezlitośni.
Chciałabym zachęcić cię, byś zaczął postępować odwrotnie. Spodziewaj się jak najlepszego zachowania u innych, lecz na swoje życie i czyny spoglądaj czujnym okiem, uzbrojonym w szkło powiększające. Pozwól Bogu, by na samym początku rozprawił się z tobą, a następnie nauczysz się, jak w biblijny sposób wspierać innych w duchowym wzroście.
Modlitwa
Duchu Święty, zamiast oceniać poczynania i życie innych osób, chcę, byś pomógł mi przebadać samego siebie. Wiem, że z Twoją pomocą mogę poprawić się w tych sprawach, z którymi mam problem, a także odkryć, jak w mądry sposób wspierać innych ludzi w ich wzroście duchowym. Amen.