கர்த்தரைக் கண்டடையத்தக்க சமயத்தில் அவரைத் தேடுங்கள்; அவர் சமீபமாயிருக்கையில் அவரை நோக்கிக் கூப்பிடுங்கள்.(ஏசாயா 55:6)
நான் ஊழியத்தில் இருந்த வருடங்கள் முழுவதிலும், “கடவுளின் பிரசன்னத்தை என்னால் ஏன் உணர முடியவில்லை?” என்று அடிக்கடி என்னிடம் கேட்கப்பட்டது. சில சமயங்களில் இதே கேள்வியை நானே என்னைக் கேட்டுக் கொண்டேன்.
பரிசுத்த ஆவியானவர் ஓடிப்போவதில்லை. ஒவ்வொரு முறையும் நாம் அவருக்குப் பிரியமில்லாத ஒன்றைச் செய்தாலும் அவர் நம்மை விட்டுப் போவதில்லை என்பதை வேதத்திலிருந்து நாம் அறிவோம் (எபிரெயர் 13:5ஐப் பார்க்கவும்). உண்மையில், அவர் நம்முடன் இருப்பதற்கும், நம்முடைய பிரச்சினைகளைச் சமாளிக்க உதவுவதற்கும் அவர் உறுதிபூண்டிருக்கிறார். எந்த உதவியும் செய்யாமல் நம்மை கைவிடவில்லை.
இல்லை, பரிசுத்த ஆவியானவர் ஒருபோதும் நம்மை விட்டு விலகுவதில்லை. ஆனால் அவர் சில சமயங்களில் “மறைந்து கொள்கிறார்.” சில சமயங்களில் கடவுள் தனது பிள்ளைகளுடன் கண்ணாமூச்சி விளையாடுகிறார் என்று நான் சொல்ல விரும்புகிறேன். சில சமயங்களில் நாம் அவரை தவற விட்டு, தேட ஆரம்பிக்கும் வரை, அவர் நம்மிடமிருந்து மறைந்து கொள்கிறார். நாம் அவரைத் தேடும்போது, அவரைக் கண்டுபிடிப்போம் என்று அவர் உறுதியளிக்கிறார் (பார்க்க 1 நாளாகமம் 28:9; எரேமியா 29:13).
அவருடைய வார்த்தையில், கடவுள் மீண்டும் மீண்டும் அவரைத் தேடும்படி கூறுகிறார் – அவருடைய முகம், அவருடைய சித்தம், நம் வாழ்க்கைக்கான அவரது நோக்கம் ஆகியவற்றைத் தேடுங்கள். தேடுதல் என்றால் ஏங்குவது, பின்தொடர்வது மற்றும் உங்கள் முழு பலத்துடன் பின்தொடர்வது. விரைவாய், ஆர்வத்துடன் மற்றும் விடாமுயற்சியுடன் அவரைத் தேட வேண்டும் என்றும் கூறப்பட்டுள்ளது. நாம் கடவுளைத் தேடாவிட்டால், ஏமாற்றத்துடன் வாழ்வோம். கடவுளைத் தேடுவது என்பது, அவர் நாம் செய்ய வேண்டும் என்று விரும்புவதும், செய்ய அறிவுறுத்துவதும் ஆகும்; அது அவருடனான நமது நடைக்கு மையமானது மற்றும் ஆவிக்குறிய முன்னேற்றத்திற்கு இன்றியமையாதது. கடவுள் உங்களுக்கு எவ்வளவு முக்கியமானவர் என்றும் அவர் இல்லாமல் உங்களால் எதுவும் செய்ய முடியாது என்றும் சொல்லுங்கள்.
இன்று உங்களுக்கான கடவுளுடைய வார்த்தை: உங்கள் வாழ்க்கையின் ஒவ்வொரு அம்சத்திலும், விவரங்களிலும் கடவுளை ஈடுபடும்படி கேட்டுக் கொண்டு, இன்றும் ஒவ்வொரு நாளும் கடவுளைக் கனப்படுத்துங்கள்.