“เพราะฉะนั้น มนุษย์เอ๋ย ไม่ว่าท่านจะเป็นใคร เมื่อท่านพิพากษาอีกคนหนึ่งนั้น ท่านไม่มีข้อแก้ตัวเลย เพราะเมื่อพิพากษาเขา ก็ได้ลงโทษตัวเองด้ว เพราะว่าท่านที่ตัดสินเขาก็ยังประพฤติอยู่อย่างเดียวกับเขา” – โรม 2:1 (THSV11)
เมื่อเราคิดหรือพูดถึงแต่สิ่งผิดพลาดของคนอื่น เรามักถูกลวงให้ลืมนึกถึงพฤติกรรมของตัวเอง พระเยซูทรงเตือนว่า เราไม่ควรสนใจแต่ข้อผิดพลาดของผู้อื่น ในขณะที่ตัวเราเองก็มีข้อผิดพลาดมากมาย (ดูมัทธิว 7:3-5)
พระคัมภีร์บอกเราอย่างชัดเจนว่า เวลาที่เราตัดสินผู้อื่นบ่อยครั้งเราได้ตัดสินเขา
ในเรื่องเดียวกับที่ตัวเราก็กำลังทำอยู่
ครั้งหนึ่ง ฉันเคยถามพระเจ้าว่า ทำไมเรื่องบางเรื่องที่เราทำ เราคิดว่าเป็นสิ่งที่ถูกต้องแล้ว แต่พอเป็นคนอื่นทำบ้าง เรากลับตัดสินเขา พระองค์ตรัสกับในใจของฉันว่า “จอยซ์ เจ้ามองตัวเองผ่านแว่นตาสีชมพู แต่มองคนอื่นผ่านแว่นขยาย”และมันก็เป็นความจริง!
เรามักหาข้ออ้างให้กับพฤติกรรมของตัวเอง แต่เมื่อไหร่ที่คนอื่นทำสิ่งเดียวกันกับเรา เรากลับไร้ความเมตตา ฉันอยากหนุนใจคุณให้ลองกลับกระบวนการนี้เสียใหม่
ลองมองผู้อื่นด้วยสายตาที่ให้โอกาสและเข้าใจเขามากขึ้น แต่ให้สำรวจชีวิตตัวเองด้วยแว่นขยายแทน
จงยอมให้พระเจ้าจัดการกับตัวคุณก่อน แล้วคุณจะได้เรียนรู้วิธีที่ถูกต้องตามพระคัมภีร์ ในการช่วยให้ผู้อื่นเติบโตฝ่ายวิญญาณด้วยเช่นกัน
เริ่มต้นอธิษฐาน
“พระวิญญาณบริสุทธิ์ แทนที่ข้าพระองค์จะคอยตรวจสอบชีวิตของผู้อื่น ขอพระองค์ทรงช่วยข้าพระองค์ให้หันมาตรวจสอบชีวิตของตัวเองก่อน ข้าพระองค์เชื่อมั่นว่า ด้วยความช่วยเหลือของพระองค์ ข้าพระองค์จะสามารถแก้ไขข้อผิดพลาดในชีวิตของตนเองได้ และจะพบวิธีที่ดี,มีประโยชน์ เพื่อช่วยให้ผู้อื่นเติบโตอย่างถูกต้องด้วยเช่นกัน อาเมน”