“แต่ละคนจงให้ตามที่เขาคิดหมายไว้ในใจ ไม่ใช่ให้ด้วยความเสียดาย ไม่ใช่ให้ด้วยความจำใจ เพราะว่าพระเจ้าทรงรักคนที่ให้ด้วยใจยินดี” – 2 โครินธ์ 9:7 (THSV11)
ในฐานะคริสเตียน เราควรเป็นผู้ที่ใจกว้าง เป็นผู้ให้เท่าที่เรามีโอกาสจะให้ได้ และนั่นไม่ได้หมายถึงแค่เงินเท่านั้น แต่รวมถึงการให้ความช่วยเหลือ,การให้กำลังใจ,การสละเวลา การใช้พรสวรรค์และการให้อภัย
นั่นหมายความว่าเราไม่ควรปล่อยให้ความเห็นแก่ตัวมาขัดขวาง หลายคนมีนิสัยตระหนี่ ยึดติดกับสิ่งที่ตนเองมีและกลัวที่จะเสียมันไป ขณะที่บางคนอาจจะให้ก็จริงแต่ใจของพวกเขายังคงตระหนี่ เพราะพวกเขาให้เพียงเพราะรู้สึกว่าจำเป็นต้องให้ ไม่ใช่เพราะต้องการให้จากใจจริง
แต่นั่นไม่ใช่วิธีที่พระเจ้าทรงเรียกเราที่จะให้ พระธรรม 2 โครินธ์ 9:7 กล่าวว่า “พระเจ้าทรงรักผู้อุทิศให้ด้วยใจยินดี” (หมายความว่าพระองค์ทรงพอพระทัย ให้คุณค่าเหนือสิ่งอื่นใด และไม่ทรงละทิ้งหรือทอดทิ้งคนที่ให้ด้วยความชื่นชมยินดี ผู้ที่มีหัวใจในการให้)
ถ้าคุณลองพิจารณาให้ดีเมื่อเรามอบชีวิตของเราแด่พระเจ้า ทุกสิ่งที่เรามีก็เป็นของพระองค์อยู่แล้ว ไม่ใช่ของเราอีกต่อไป เราจึงควรเป็นผู้ให้ และใช้ทรัพยากรของเราตามพระประสงค์ของพระองค์
วันนี้จงให้ด้วยใจชื่นชมยินดี เพราะสิ่งนี้ทำให้พระเจ้าพอพระทัย และผู้ที่ให้ด้วยใจยินดีจะเป็นคนที่มีความสุข,เปี่ยมด้วยความสมบูรณ์และมีชีวิตที่เกิดผลอย่างยิ่ง
เริ่มต้นอธิษฐาน
“พระเจ้า ข้าพระองค์ตัดสินใจในตอนนี้ว่าจะเป็นผู้ให้ด้วยใจยินดี โปรดสำแดงให้ข้าพระองค์เห็นว่าข้าพระองค์สามารถให้ด้วยใจยินดีแด่พระองค์ รวมถึงคนรอบตัวได้อย่างไรในวันนี้”