“จงขอแล้วจะได้ จงหาแล้วจะพบ จงเคาะแล้วจะเปิดให้แก่พวกท่าน” – มัทธิว 7:7 (THSV11)
คุณเคยอธิษฐานเกี่ยวกับปัญหาบางอย่างในชีวิต แล้วพบว่าตัวเองกำลังรอคอยการเปลี่ยนแปลงอยู่หรือเปล่า? คุณเคยสงสัยไหมว่า ทำไมคำตอบถึงยังไม่มาสักที? หรือรู้สึกเหมือนว่าชัยชนะกำลังผ่านเลยคุณไป?
บางครั้ง เมื่อเราอธิษฐานอย่างหนักเป็นเวลานานเกี่ยวกับสถานการณ์บางอย่าง แต่ก็ยังไม่ได้รับคำตอบสักที เราก็มักจะเรียนรู้ที่จะใช้ชีวิตอยู่กับปัญหานั้น จนเราเริ่มสงสัยว่า พระเจ้าจะส่งคำตอบมาให้เมื่อไหร่ แต่พระองค์ทรงได้ยินทุกคำอธิษฐาน และกำลังเตรียมคำตอบให้อยู่ แม้ว่าเราจะยังไม่เห็นรายละเอียดทุกอย่างก็ตาม สถานการณ์ของเราอาจเปลี่ยนแปลงในทันที ในเวลาอันรวดเร็ว โดยที่เราไม่ได้ตั้งตัวก็เป็นได้!
แต่ในช่วงเวลาของการรอคอยนี้ เรามีทางเลือกสองทาง คือ จะรอคอยอย่างเฉยเมย หรือรอคอยด้วยความหวัง คนที่รอแบบเฉยเมยนั้นได้ยอมแพ้ไปแล้ว แต่คนที่รอด้วยความหวัง จะเต็มเปี่ยมไปด้วยความเชื่อว่าคำตอบนั้นอยู่ใกล้ๆ แค่เอื้อม และอาจมาถึงเมื่อไหร่ก็ได้ ความเชื่อของเขาไม่ใช่การรออย่างไร้จุดหมาย แต่เป็นการรอคอยด้วยหัวใจที่เต็มไปด้วยความหวัง เขาตื่นขึ้นมาทุกเช้า พร้อมกับความคาดหวังที่จะได้รับคำตอบนั้น แม้เขาจะต้องรอและรอ เขาก็ยังคงขอพระเจ้าต่อไป จนถึงเวลาที่พระองค์จะเปลี่ยนทุกสิ่งทุกอย่างให้ดีขึ้นอย่างฉับพลัน
เริ่มต้นอธิษฐาน
“พระเจ้า ข้าพระองค์เลือกที่จะรอคอยด้วยความหวัง ไม่ใช่การรอแบบเฉยเมย ข้าพระองค์จะยังคงทูลขอต่อพระองค์จนกว่าการเปลี่ยนแปลงจะมาถึง เพราะข้าพระองค์มั่นใจว่าพระองค์จะทรงนำคำตอบมาให้ในเวลาที่เหมาะสม”