รักโดยไม่เหนื่อยล้า

“ผู้ทำความยุติธรรมเพื่อคนที่ถูกบีบบังคับ ผู้ประทานอาหารแก่คนที่หิว.. พระองค์ทรงค้ำจุนเด็กกำพร้าและหญิงม่าย”- สดุดี 146:7-9 (THSV11)

พระเจ้าตรัสบ่อยครั้งในพระคัมภีร์เกี่ยวกับความรับผิดชอบของเราต่อผู้ถูกกดขี่,ผู้หิวโหย,หญิงม่าย เด็กกำพร้า,ผู้ไร้บิดาและคนต่างด้าว พระองค์กล่าวถึงผู้ที่โดดเดี่ยว,ถูกทอดทิ้ง,ถูกลืมและถูกลดคุณค่า พระองค์ทรงห่วงใยอย่างลึกซึ้งต่อผู้ที่ถูกกดขี่และหิวโหย

ผู้คนสามารถ “หิว” ได้หลายรูปแบบด้วยกัน บางคนอาจมีอาหารกินอุดมสมบูรณ์ แต่ยังคง “หิวโหย” ที่จะรู้สึกว่าตนเองมีคุณค่าและเป็นที่รัก พระเจ้าทรงยกชูผู้ที่โศกเศร้า พระองค์ทรงปกป้องคนแปลกหน้า และทรงค้ำจุนเด็กกำพร้าและหม้าย แล้วพระองค์ทรงทำสิ่งเหล่านี้ได้อย่างไร? พระองค์ทรงกระทำผ่านผู้คน
พระองค์ต้องการผู้คนที่อุทิศตน,ยอมจำนนและมุ่งมั่นที่จะใช้ชีวิตเพื่อตอบสนองความต้องการของผู้อื่น

แม่ชีเทเรซาเคยกล่าวไว้ว่า “อย่าคิดว่าความรักจะต้องยิ่งใหญ่เสมอไปจึงจะเป็นของแท้ สิ่งที่เราต้องการคือความรักที่ไม่เหน็ดเหนื่อย”

ฉันมาเข้าใจว่า คนมากมายที่เราพบในแต่ละวัน แค่พยายามเอาชีวิตให้รอด จนกว่าจะมีใครสักคนมาช่วยพวกเขาไว้ และ “ใครคนนั้น” อาจเป็นคุณหรืออาจเป็นฉัน

ให้เรายอมให้ความรักของพระเจ้าที่มีต่อผู้เจ็บปวดและแตกร้าว ไหลผ่านเราไปยังผู้อื่น ให้เราช่วยเติมเต็มความต้องการของผู้ที่กำลังบาดเจ็บทั้งฝ่ายจิตวิญญาณ,จิตใจและร่างกาย ให้เรารักโดยไม่เหนื่อยล้า

เริ่มต้นอธิษฐาน

“พระบิดา ขอทรงเสริมกำลังให้ข้าพระองค์รักโดยไม่เหน็ดเหนื่อย โปรดประทานหัวใจของพระองค์ให้แก่ข้าพระองค์ เพื่อข้าพระองค์จะได้รักและห่วงใยผู้ที่เจ็บปวดและขัดสน และขอทรงสำแดงให้ข้าพระองค์เห็นวิธีที่จะตอบสนองความต้องการของพวกเขา”