“พระยาห์เวห์ทรงเป็นความสว่างและความรอดของข้าพเจ้า ข้าพเจ้าจะกลัวผู้ใดเล่า? พระยาห์เวห์ทรงเป็นที่กำบังอันแข็งแกร่งแห่งชีวิตข้าพเจ้า ข้าพเจ้าจะเกรงผู้ใดเล่า?” – สดุดี 27:1 (THSV11)
เป็นไปไม่ได้เลยที่เราจะไปถึงจุดหมายปลายทางที่พระเจ้าทรงกำหนดไว้ให้ ถ้าเราปล่อยให้ความคิดของเราถูกครอบงำด้วยความหวาดหวั่น ความหวาดหวั่นเชื่อมโยงกับความกลัว และเมื่อเรายอมให้มันฝังอยู่ในใจ มันจะนำเราสู่ความทุกข์และขโมยความชื่นชมยินดีไปจากชีวิตได้
ฉันเคยรู้สึกแบบนั้น ตอนที่ต้องวางแผนเดินทางไปจัดการประชุมที่ประเทศอินเดีย ฉันรู้สึกตื่นเต้นกับโอกาสอันยอดเยี่ยม แต่ในใจกลับหมกมุ่นอยู่กับเที่ยวบินที่ยาวนาน และสภาพแวดล้อมที่ไม่เอื้ออำนวยในประเทศนั้น
แต่พระเจ้าตรัสในใจฉันและเปิดเผยว่า ฉันต้องเอาชนะความหวั่นใจนั้นด้วยการมุ่งเน้นและใคร่ครวญพระวจนะของพระองค์ ถ้าฉันยังยอมให้ความคิดจดจ่ออยู่กับเรื่องลบๆ เกี่ยวกับการเดินทางอยู่ละก็ ความยินดีและความตื่นเต้นที่พระเจ้าทรงประสงค์จะมอบให้ก็คงหมดไป
ความหวาดหวั่นเป็นกับดัก และเราต้องตั้งใจแน่วแน่ที่จะไม่ตกลงไปในนั้น เมื่อมีสิ่งต่างๆ เข้ามาทำให้เรารู้สึกกลัวหรือหวาดหวั่น ไม่ว่าจะเป็นความไม่แน่นอนในอนาคต การต้องเผชิญกับสถานการณ์ใหม่ๆ หรือความท้าทาย ให้เราเปิดไปที่พระธรรมสดุดี 27:1 อธิษฐานและประกาศออกมาดังๆ ว่า
“พระเจ้าทรงเป็นความสว่างและความรอดของข้าพเจ้า ข้าพเจ้าจะกลัวผู้ใดเล่า?
เริ่มต้นอธิษฐาน
“ข้าแต่พระเจ้า ข้าพระองค์ขอประกาศในวันนี้ว่า พระองค์ทรงเป็นความสว่างและความรอดของข้าพระองค์ เพราะพระองค์ ข้าพระองค์จึงไม่จำเป็นต้องหวาดหวั่นต่อสิ่งใดในชีวิตนี้เลย ข้าพระองค์มีชัยชนะในพระองค์แล้ว”