“ข้าพเจ้าเองไม่มีชีวิตอยู่ต่อไป แต่พระคริสต์ต่างหากที่ทรงมีชีวิตอยู่ในข้าพเจ้า ชีวิตซึ่งข้าพเจ้าดำเนินอยู่ในร่างกายขณะนี้ ข้าพเจ้าดำเนินอยู่โดยความเชื่อในพระบุตรของพระเจ้า ผู้ได้ทรงรักข้าพเจ้า และได้ทรงสละพระองค์เองเพื่อข้าพเจ้า” – กาลาเทีย 2:20 (THSV11)
เปาโลกล่าวว่าเขาได้ถูกตรึงไว้กับพระคริสต์แล้ว อีกนัยหนึ่งก็คือ เขาต้องเลิกคิดถึงแต่ตัวเอง เพื่อที่จะดำเนินชีวิตเพื่อพระเจ้า และเราก็ได้รับการหนุนใจให้ทำแบบเดียวกันด้วย
เมื่อถึงจุดนี้ คุณอาจกำลังคิดว่า แล้วฉันล่ะ? ใครจะดูแลฉัน? ความคิดนี้คือสิ่งที่มักจะขัดขวางเราไม่ให้ดำเนินชีวิตอย่างที่พระเจ้าต้องการให้เราเป็น
แน่นอนว่าการคิดถึงแต่สิ่งที่เราต้องการ,สิ่งที่คิดและรู้สึกนั้นเป็นเรื่องง่าย แต่การดำเนินชีวิตเพื่อตัวเองเท่านั้น จริงๆ แล้วเป็นวิถีชีวิตที่ว่างเปล่าและน่าหงุดหงิด คุณจะประหลาดใจเมื่อได้เห็นว่าการที่เรามุ่งความสนใจไปที่พระเจ้าและสิ่งที่เราจะทำเพื่อผู้อื่นนั้น กลับนำเราให้หลุดพ้นจากความกลัวว่าจะไม่ได้รับสิ่งที่ต้องการหรือจำเป็นต้องมีในชีวิต
ความลับที่แท้จริงในการมีชีวิตที่เปี่ยมด้วยความสุขคือ การมอบชีวิตของคุณออกไป แทนที่จะพยายามเก็บชีวิตนั้นไว้เพื่อตัวเอง เมื่อคุณเลิกจดจ่ออยู่ที่ตัวเองและหันไปจดจ่อที่พระเจ้า พระองค์จะทรงสำแดงให้คุณรู้ว่าจะดำเนินชีวิตที่มีความหมายอย่างแท้จริงได้อย่างไร
ฉันขอหนุนใจให้คุณเริ่มต้นวันใหม่ด้วยการมอบชีวิตของคุณแด่พระเจ้า และเมื่อคุณทำเช่นนี้ พระองค์จะทรงช่วยให้คุณสามารถดำเนินชีวิตตามพระประสงค์ของพระองค์ได้อย่างแท้จริง
เริ่มต้นอธิษฐาน
“พระเจ้า ข้าพระองค์ขอมอบถวายดวงตา หู ปาก มือ เท้า หัวใจ การเงิน ของประทาน พรสวรรค์ ความสามารถ เวลา พลังงาน—ทุกสิ่งทุกอย่างในชีวิตของข้าพระองค์ ข้าพระองค์ไม่ต้องการที่จะมีชีวิตเพื่อตัวเองอีกต่อไป แต่ข้าพระองค์ต้องการดำเนินชีวิตเพื่อพระองค์”