„Błogosławiony mąż, którego Ty wychowujesz, Panie, którego uczysz zakonu swego, aby mu dać odpocznienie po dniach niedoli, aż wykopią dół bezbożnemu”. Ks. Psalmów 94: 12 – 13 (BW)
Nawet kiedy życie przynosi nam rozczarowania, to wciąż jesteśmy odpowiedzialni za zachowanie równowagi i dalsze dążenie do Bożych celów.
Przyjrzyj się fragmentowi z Księgi Psalmów 94: 12 – 13. Zauważ, że nie ma tam mowy o tym, że Bóg postara się, żebyśmy zawsze żyli spokojnie. Jest za to napisane, że On da nam moc, abyśmy mogli zachować spokój. Jesteśmy dla Boga partnerami. Jego zadaniem jest udzielić nam zdolności do wykonania jakiegoś zadania, zaś naszą jest wzięcie za nie odpowiedzialności.
Słowo „odpowiedzialność” oznacza: „obowiązek moralny odpowiadania z coś, zgodnie z posiadanymi zdolnościami”. Człowieka nieodpowiedzialnego cechuje postawa roszczeniowa wobec Boga. Człowiek taki chce, aby Bóg robił za niego wszystko, podczas gdy on chce jedynie podążać za swoimi emocjami i zachciankami. Jednakże nie możesz pozwolić, by twoje uczucia grały pierwsze skrzypce. Właśnie teraz podejmij decyzję, że przestaniesz robić złe rzeczy i głośno wypowiedz tę deklarację, np.: „To była moja ostatnia żałosna impreza”. Mogę ci to obiecać: jeśli zaczniesz brać odpowiedzialność za swoje życie, ostatecznie poczujesz się ze sobą o wiele lepiej, niż gdybyś jej nie wziął.
Bóg nie pozwoli ci zginąć, ale nie wykona za ciebie roboty, którą masz do zrobienia. Umożliwi ci jej wykonanie, ale muszę to podkreślić – nie wyręczy cię w niej! Nawołuję cię, abyś był niewzruszony w wierze i postawie, wziął odpowiedzialność za swoje chrześcijańskie życie i zacząć działać z Bogiem, aby dostąpić błogosławieństw, które On dla ciebie zaplanował.
Modlitwa
Boże, Twoje Słowo mówi, że użyczyłeś mi zdolności, bym mógł pozostać spokojny we wszystkich okolicznościach. Przyjmuję od ciebie tę zdolność. Nie pozwolę, by moje uczucia dyktowały mi jak mam żyć, będę odpowiedzialny i odpowiem na Twoje wezwanie. Amen.