«آنگاه دهانمان از خنده پر شد، و زبانمان از سرود شادمانی! آنگاه در میان قوم ها گفتند: خداوند برای ایشان کارهای عظیم کرده است!” (مزمور ۱۲۶ : ۲)
یکی از زیبایی های مسیحی بودن سادگیِ آن است -در واقع، به ما دستور داده شده که خود را فروتن سازیم و کودک شویم. در حالی که خدا می خواهد دیدگاه، رفتار و مسئولیت پذیریِ ما در مسیح رشد یابد (افسسیان ۴: ۱۵ )، در همان حین می خواهد مانند کودکان به او تکیه کنیم و اشتیاق ما نزدیکی به او باشد.
یکی از خصل تهای کودکانه، خوشگذرانی و تفریح است. کودک راهی پیدا م یکند که خوش بگذراند. خدا هم همین را از ما می خواهد. ما می توانیم یاد بگیریم که همواره از همه چیز، و از اوقات خود با او لذت ببریم. ما هم «می توانیم » و هم «باید » از همهٔ جنبه های زندگی، روحانی و غیرروحانی لذت ببریم. ما م یتوانیم از جلسهٔ مطالعهٔ کلام با دوستان خود لذت ببریم و همچنین از انجام کارهای خانه.
خوب است که از خود لذت ببریم و طنز را در زندگی روزانه خود بیابیم. ما حتا می توانیم یاد بگیریم که به خود بخندیم. به قولِ آرت لینْکلِتِر]]] «مردم بامزه هستند! » و این شامل ما هم می شود.
تا جایی که می توانید بخندید، چون دل شاد به نفع شماست.