خداوند به ابرام گفته بود: از سرزمین خویش و از نزد خویشان خود و از خانه پدرت بیرون بیا و به
سرزمینی که به تو نشان خواهم داد، برو.
– پیدایش 1:12
کتاب مقدس داستان مردی را می گوید که به جای نگاه به ترسهایش، اعتماد خود را به
خداوند قرار داد.
اگر خداوند بگوید که خانه، خانواده و هر چیزی که برایتان آشنا است و باعث راحتی
شما می شود را به مقصدی نا معلوم ترک کنید چه احساسی خواهید داشت؟ احتمالا پر از
ترس خواهید شد.. این دقیقا همان کاری است که خدا از ابرام خواست تا انجام دهد و این
موضوع قطعا در او ایجاد ترس کرد. اما خداوند به او گفته بود که ترسان نباشد.
خیلی از مواقع ما فکر می کنیم تا وقتی که ترسی از انجام کاری نداشته باشیم، نباید آن
کار را انجام دهیم، اما با این طرز فکر و رفتار در نهایت موفقیت های کوچکی برای خداوند
یا دیگران و یا حتی خودمان کسب خواهیم کرد. ابرام مجبور بود با وجود ترسش گام
برداشته و از خداوند اطاعت کند.
اگر ابرام در برابر ترسهایش تسلیم می شد، هیچ وقت موفق نمی شد تا سرنوشتش را
کامل کند و آنچه اراده خدا بود را به انجام برساند تا در نتیجه تبدیل به پدر قومها بشود.
به جای پیروی از ترسها به دنبال نقشه بی نظیر خداوند باشید، پس آنچه که او می خواهد
را به انجام برسانید… حتی اگر در حین انجام آن احساس ترس دارید! همانند ابرام شما هم
در نهایت جایزه نیکو را برنده خواهید شد.
بیایید با هم دعا کنیم
خدایا، وقتی ابرام با وجود ترس خود از تو پیروی کرد تو نسبت به او وفادار بودی، پس من هم تصمیم
گرفته ام در برابر ترسها مقاوت کرده و اراده تو را به انجام برسانم.