«این است اطمینانی که در حضور او داریم که هر گاه چیزی بر طبق ارادۀ وی درخواست کنیم، ما را م یشنود. » (اول یوحنا ۵: ۱۴ )
دعا یکی از چیزهایی است که نزدیکی ما به خدا و اطمینان ما به او را نشان م یدهد. اگر در مورد هم هچیز به جای نگرانی و تلاش برای حل آن، دعا کنیم، با نگرش و عملکرد خود می گوییم: «خداوندا، من در این شرایط به تو اعتماد می کنم! .»
باور دارم خیلی از ما دعا می کنیم و از خود می پرسیم: او صدای ما را می شنود یا نه، از خود می پرسیم درست یا به اندازه کافی دعا کرده ایم، یا از عبارات و آیات مناسب استفاده کرده ایم یا نه، و سوالاتی از این دست. با شک و ناباوری نمی توان به شکلی مناسب دعا کرد. لازمهٔ دعا، داشتن ایمان است.
خدا مرا تشویق کرد تا بدانم تنها دعایی ساده و از روی ایمان، می تواند کارآمد باشد. نیازی نیست مدام حرف را تکرار کنم. نیازی نیست کلمات فصیح را انتخاب کنم. تنها باید خودم باشم و بدانم که او می شنود و درک م یکند.
تشویقتان می کنم که درخواس تهای خود را خیلی ساده مطرح کنید و باور داشته باشید که خدا صدای شما را شنیده است و در زمان مناسب به آن پاسخ خواهد داد. هنگام دعا اطمینان داشته باشید. بدانید خدا صدای شما را م یشنود و از دعای کودکانه و سادهٔ شما که از دلتان برمی آید، خوشحال می شود.
مطمئن باشید خدا به روش خود و زمان بندیِ بی نقص خود به دعای شما پاسخ می دهد.