«ای برادران، وضع خود را، آن هنگام که خدا شما را فراخواند، در نظر آورید. بیشتر شما با معیارهای بشری، حکیم محسوب نم یشدید؛ و بیشتر شما از قدرتمندان یا نجیب زادگان نبودید. امّا خدا آنچه را که دنیا جهالت می پندارد، برگزید تا حکیمان را خجل سازد؛ و آنچه را که دنیا ضعیف می شمارَد، انتخاب کرد تا قدرتمندان را شرمنده سازد.” (اول قرنتیان ۱: ۲۶ – ۲۷ )
با نگاهی گذرا به شاگردانی که عیسا برگزید، درمی یابیم که خدا همیشه کسانی را که واجد شرایط هستند، انتخاب نم یکند. مهم نیست چه عطایا یا استعدادی دارید، یا چه تجاربی را پشت سر گذاشت هاید، خدا تعالیم و آموزشی را فراهم م یآورد تا بتوانید خواندگی خدا برای خود را به انجام برسانید.
این کار همیشه به شکلی مرسوم انجام نمی شود، خدا شما را به روشی که خود مایل است، انتخاب می کند. گاهی آموزش رسمی م یبینید ولی اغلب چنین نیست. خدا از هر چیزی در زندگی شما استفاده م یکند تا شما را تعلیم دهد، اگر مایل به تعلیم دیدن باشید. مایهٔ تاسف است که بسیاری به کارهای عظیم خوانده شده اند، اما در دورهٔ آمادگی صبری که برای تجهیز شدن به آن نیاز دارند را از خود نشان نم یدهند.
اِستر هم پیش از آن که اجازه یابد تا در حضور پادشاه حاضر شود، یک سال دورهٔ آمادگی را گذراند. برای دوازده ماه، با شکیبایی دوره پاکسازی را گذراند و خدا از او برای نجات قومش از دسیسهٔ شرورانه هامان استفاده کرد.
شاید احساس م یکنید که برای آنچه باور دارید خدا شما را به انجام آن خوانده، صلاحیت لازم را ندارید، اما نباید اجازه دهید این حس مانع شما شود. او مربی شما خواهد بود. دریابید که در دورهٔ کنونی زندگیتان چه چیزی به شما یاد م یدهد و آمادهٔ پی شقدم شدن و حرکت به سمت فرص تهای پیش رو باشید.
خدا شما را برای رویایی که برایتان در نظر دارد، تجهیز خواهد کرد.
