„Nie ma bowiem nic ukrytego, co by nie miało być ujawnione, ani nic tajemnego, co by nie było poznane i na jaw nie wyszło”. Ew. Łukasza 8: 17 (BT)
Dlaczego nigdy nie mówimy o swoich winach i słabościach? Dlaczego nie chcemy otwarcie omawiać takich rzeczy? Dzieje się tak dlatego, że boimy się, co pomyślą o nas ludzie. Obawiamy się, że zostaniemy odrzuceni, niezrozumiani i nie będziemy kochani przez ludzi, na których nam zależy. Boimy się także tego, że osoby te będą miały o nas inną opinię, jeśli poznają, jacy naprawdę jesteśmy.
Lecz wyznawanie swoich błędów jest ważne dla uzdrowienia emocjonalnego. Biblia mówi, że wszystko, co zakryte, ostatecznie zostanie odkryte, zatem równie dobrze możemy dzielić się swoimi ranami i słabościami już dziś, przed ludźmi, którym ufamy.
Kiedy ja w końcu zdobyłam się na odwagę i podzieliłam się z kimś moimi doświadczeniami z przeszłości, czułam wielki emocjonalny ciężar. Jednak teraz, gdy o niej opowiadam, czuję się, jakbym mówiła o cudzych problemach. Proces wyznania słabości i uzewnętrznienia bólu przyniósł mi uzdrowienie i odnowienie duszy.
Módl się i proś Boga, aby wskazał ci kogoś, komu możesz zaufać, a następnie stwórz z tą osobą relację opartą na otwartości i szczerości. Kiedy zaczniesz się dzielić tym, co leży ci na sercu, doświadczysz Bożego uzdrowienia i obdarzysz nim tę osobę.
Modlitwa
Duchu Święty, pokaż mi, kogo umieściłeś w moim życiu, z kim mogę dzielić się swoimi winami, słabościami i krzywdami. Chcę otworzyć drzwi dla Twojego uzdrowienia, zarówno w moim jak i tej osoby życiu. Amen.