پس آزادانه به تخت فیض نزدیک شویم تا رحمت بیابیم و فیضی را حاصل کنیم که به هنگام نیاز یاریمان دهد.” (عبرانیان ۴: ۱۶ )
هنگامی که من و شما دعا می کنیم باید به عنوان ایما نداران به خدا نزدیک شویم نه گدایان. به یاد داشته باشید طبق عبرانیان ۴: ۱۶ ، ما می توانیم آزادانه به تخت فیض نزدیک شویم، نه مسکینانه و نه با گستاخی بلکه با شجاعت و جسارت. حتما تعادل را حفظ کنید. مؤدب اما جسور باشید. با اطمینان به خدا نزدیک شوید. باور کنید او از دعای شما لذت می برد و آمادۀ پاسخگویی به هر درخواستی مطابق با خواست و ارادۀ خویش است.
ما به عنوان ایمان داران باید کلام خدا را که خواست اوست، بشناسیم. هرچه بیشتر کلام خدا را مطالعه کنیم، بیشتر در ارتباط با خواستۀ خود اطمینان می یابیم.
درحالی که من و شما با جسارت به حضور تخت فیض خدا می آییم و ایمان را مطابق کلام او و در نام پسرش عیسای مسیح می طلبیم، درخواست های خود را به حضورش م یآوریم.
نه به این دلیل که ما کامل و شایسته هستیم یا این که خدا به ما بدهکار است، بلکه بدان خاطر که او ما را دوست دارد و می خواهد آنچه را در زندگی نیاز داریم، به ما ببخشد.
عیسا با ریختن خون خود، میراثی باشکوه برای ما خریداری کرده است. ما به عنوان هم ارث با او، می توانیم جسورانه دعا کنیم.